Sciencefiction verhalen over Paul

Disclaimer: Ik ben zelf één van de auteurs van deze bundel. Er staan twee verhalen van mijzelf in. Mijn mening over deze verhalenbundel is gebaseerd op de overige 35 verhalen.

De bar met de Duizend Deuren bevindt zich in het hart van het multiversum en is alleen voor Paul en diens naamgenoten toegankelijk. In de bar ontmoet Paul evenbeelden van zichzelf, die allemaal uit een ander universum komen. Sommige van die werelden lijken best veel op de onze, andere zijn (gelukkig) totaal verschillend van wat wij hier en nu op aarde ervaren. In alle verhalen speelt de bar een rol. Soms speelt het hele verhaal zich in de bar af, soms heeft de bar slechts een bijrol.
Wat me opviel tijdens het lezen was dat veel verhalen beginnen met een nieuweling die de bar binnenstapt en dat die persoon vervolgens diens verhaal doet. Leuk is dat in veel verhalen verwijzingen zitten naar andere verhalen uit de bundel. Bij het bepalen van de volgorde van de verhalen is daar goed rekening mee gehouden.
Er zijn verhalen waarbij de bar slechts een kleine bijrol heeft. Andere verhalen spelen zich volledig af in de bar en bij weer andere verhalen lijkt de bar zelf haast wel de hoofdpersoon. Er zitten verhalen bij die je doen lachen, die je doen huiveren, die je doen nadenken. Verhalen die zich in een Wild West setting afspelen, verhalen met vampiers of met magie. Die afwisseling maakt de bundel extra leuk om te lezen.
De leukste verhalen (in willekeurige volgorde) vond ik “De gordiaanse sitar” van Theo Barkel, een muzikaal hoogstandje. “Terminus” van Jorrit de Klerk, eerst snapte ik het niet, maar aan het eind blijkt alles heel mooi in elkaar geweven. “Ik boetseer de wereld” van Martijn Kregting. Een horrorverhaal.