Lezersrecensie
Nachtrijder (5 sterren)
~ Niet verliefd worden. Niet huilen om wat je meemaakt. Goed vechten. Niet bang zijn om dood te gaan ~
Nu Eveline haar moeder terug heeft gevonden, moet ze zich gaan bezighouden met de broeders van Belial. Zeker nu de mogelijkheid bestaat dat ze controle hebben over de Wilde jacht, zijn ze gevaarlijker dan ooit. Als volwaardig wachter mag Eveline mee op een van de missies van Miguel en voor even lijken ze een goede kans te hebben om de wilde jacht weer terug naar de hel te sturen. Als ze samen met haar vrienden alles voor één nacht wil vergeten, gaat het echter gruwelijk mis en staan ze er alleen voor.
Dit is een boek waar veel in gebeurd zonder dat het overhaast wordt verteld. De spanning wordt goed opgebouwd naar het einde, wat trouwens echt mijn hart heeft gebroken. Tijdens het lezen van dit boek zat ik bijna constant in tranen, ook al heb ik het boek al een keer gelezen en wist ik hoe het af ging lopen.
In dit deel maakt Eveline een grote ontwikkeling door, maar ondertussen twijfelt ze constant aan zichzelf en neemt ze het zichzelf heel erg kwalijk dat de Wilde jacht is ontsnapt. Ze voelt zich steeds meer en meer een buitenbeentje en het helpt ook niet mee dat haar vrienden afstand van haar nemen en dingen voor haar achter lijken te houden.
Persoonlijk denk ik dat dit mijn favoriete deel van de serie is. Mede door de kaft van dit boek ben ik de serie ook gaan lezen, ik was toen namelijk nogal van de paardenboeken en alles wat daarmee te maken had. Geen moment spijt van gehad en dit boek blijft een absolute favoriet. Ik vind het ook goed dat er al een klein zaadje wordt geplant over de volgende taak van Eveline.
Nu Eveline haar moeder terug heeft gevonden, moet ze zich gaan bezighouden met de broeders van Belial. Zeker nu de mogelijkheid bestaat dat ze controle hebben over de Wilde jacht, zijn ze gevaarlijker dan ooit. Als volwaardig wachter mag Eveline mee op een van de missies van Miguel en voor even lijken ze een goede kans te hebben om de wilde jacht weer terug naar de hel te sturen. Als ze samen met haar vrienden alles voor één nacht wil vergeten, gaat het echter gruwelijk mis en staan ze er alleen voor.
Dit is een boek waar veel in gebeurd zonder dat het overhaast wordt verteld. De spanning wordt goed opgebouwd naar het einde, wat trouwens echt mijn hart heeft gebroken. Tijdens het lezen van dit boek zat ik bijna constant in tranen, ook al heb ik het boek al een keer gelezen en wist ik hoe het af ging lopen.
In dit deel maakt Eveline een grote ontwikkeling door, maar ondertussen twijfelt ze constant aan zichzelf en neemt ze het zichzelf heel erg kwalijk dat de Wilde jacht is ontsnapt. Ze voelt zich steeds meer en meer een buitenbeentje en het helpt ook niet mee dat haar vrienden afstand van haar nemen en dingen voor haar achter lijken te houden.
Persoonlijk denk ik dat dit mijn favoriete deel van de serie is. Mede door de kaft van dit boek ben ik de serie ook gaan lezen, ik was toen namelijk nogal van de paardenboeken en alles wat daarmee te maken had. Geen moment spijt van gehad en dit boek blijft een absolute favoriet. Ik vind het ook goed dat er al een klein zaadje wordt geplant over de volgende taak van Eveline.
1
Reageer op deze recensie