Lezersrecensie
Een boek voor fijnproevers
Stel je een weefster voor. Voorovergebogen en geconcentreerd werkt ze aan een lange lap stof. Draad na draad, kleur na kleur, steeds langer en gecompliceerder. De stof is nergens gelijk; sommige draden steken fel gekleurd af. Anderen zijn zwart of wit of grijs. Soms ontstaat er een duidelijk patroon die vervolgens weer verdwijnt in het ingewikkelde weefsel. Als ze tevreden is met haar werk haalt ze de stof van het getouw. Ze begint te naaien. Steek na steek geeft ze vorm aan de stof. En tenslotte sluit ze de laatste naad - doorhalen, trekken en sluiten, doorhalen, trekken en sluiten. En dan pas zie je: zo zit het.
*************************
Het eerste hoofdstuk van het boek begint met een onbekende verteller, met een zomer vol plezier en een spookverhaal. Vervolgens gaan we naar 2017 en maken we kennis met Elody, een van de hoofdpersonen van het verhaal. Hierna wordt het ingewikkelder. Schijnbaar willekeurig springen we tussen de jaartallen 1882, 1862, 1899, 1928, 1992 en steeds weer terug naar 2017. We maken kennis met een veelheid aan personages, waaronder Ada, Tip en zijn moeder, Leonard en Lucy. De verschillende hoofdstukken worden telkens afgewisseld met het verhaal van de onbekende verteller.
Het is maar al te makkelijk om op te geven; de schrijfster geeft oneindig veel details, het boek is dik, hier en daar wordt het zelfs langdradig en bekruipt je het gevoel 'waarom moet ik dit allemaal weten?'. Maar geef niet op! Want gaandeweg beginnen subtiele details op te vallen. Natuurlijk is het huis, Birchwood Manor, een rode draad. En dan begint op te vallen dat alle personages elkaar op enig moment in tijd, of zelfs over de tijd heen, zijn tegengekomen. Schijnbaar kleine, onbelangrijke details blijken ineens van het grootste belang in het verhaal.
De schrijfster weeft haar web van verhalen en sluit je in tot je ademloos de laatste hoofdstukken leest. Er rest je niets dan het boek sluiten en weer openslaan. Het eerste hoofdstuk móét je gewoon opnieuw lezen. In dat korte hoofdstuk ligt zoveel besloten. Wat je aanvankelijk achteloos hebt gelezen, lees je nu met heel andere ogen en tussen de regels ontvouwt zich een veel groter verhaal. En eigenlijk wil je niets liever dan doorlezen, gewoon weer van voren af aan, om te zien welke details je nog meer hebt gemist.
Een boek voor fijnproevers, prachtig rijk en gedetailleerd geschreven, vol historie en emotie, met een omgeving en personages die zo echt zijn dat ze van de bladzijden afspatten. Ja, sommige verhaallijnen worden wel heel gedetailleerd beschreven, maar dit draagt alleen maar bij aan de rijkdom van de personages. En onder al die uitgebreid beschreven verhaallijnen is dit ook gewoon een onvervalste, heerlijke ‘whodunnit’ met een aantal onverwachte ontknopingen.
*************************
Het eerste hoofdstuk van het boek begint met een onbekende verteller, met een zomer vol plezier en een spookverhaal. Vervolgens gaan we naar 2017 en maken we kennis met Elody, een van de hoofdpersonen van het verhaal. Hierna wordt het ingewikkelder. Schijnbaar willekeurig springen we tussen de jaartallen 1882, 1862, 1899, 1928, 1992 en steeds weer terug naar 2017. We maken kennis met een veelheid aan personages, waaronder Ada, Tip en zijn moeder, Leonard en Lucy. De verschillende hoofdstukken worden telkens afgewisseld met het verhaal van de onbekende verteller.
Het is maar al te makkelijk om op te geven; de schrijfster geeft oneindig veel details, het boek is dik, hier en daar wordt het zelfs langdradig en bekruipt je het gevoel 'waarom moet ik dit allemaal weten?'. Maar geef niet op! Want gaandeweg beginnen subtiele details op te vallen. Natuurlijk is het huis, Birchwood Manor, een rode draad. En dan begint op te vallen dat alle personages elkaar op enig moment in tijd, of zelfs over de tijd heen, zijn tegengekomen. Schijnbaar kleine, onbelangrijke details blijken ineens van het grootste belang in het verhaal.
De schrijfster weeft haar web van verhalen en sluit je in tot je ademloos de laatste hoofdstukken leest. Er rest je niets dan het boek sluiten en weer openslaan. Het eerste hoofdstuk móét je gewoon opnieuw lezen. In dat korte hoofdstuk ligt zoveel besloten. Wat je aanvankelijk achteloos hebt gelezen, lees je nu met heel andere ogen en tussen de regels ontvouwt zich een veel groter verhaal. En eigenlijk wil je niets liever dan doorlezen, gewoon weer van voren af aan, om te zien welke details je nog meer hebt gemist.
Een boek voor fijnproevers, prachtig rijk en gedetailleerd geschreven, vol historie en emotie, met een omgeving en personages die zo echt zijn dat ze van de bladzijden afspatten. Ja, sommige verhaallijnen worden wel heel gedetailleerd beschreven, maar dit draagt alleen maar bij aan de rijkdom van de personages. En onder al die uitgebreid beschreven verhaallijnen is dit ook gewoon een onvervalste, heerlijke ‘whodunnit’ met een aantal onverwachte ontknopingen.
2
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Lisette
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
