Lezersrecensie
Van wisselende kwaliteit, maar zeker fantasierijk (2.5*)
Gaby Raaijmakers is een Nederlandse auteur die in het dagelijks leven als leerkracht werkzaam is. Ze is dol op lezen, schrijven en het spelen van DnD (Dungeons & Dragons). In het dankwoord van Heksenvrees besteedt ze uitgebreid aandacht aan deze Role Playing Game. Ze bedankt haar spelers Creed, Grór, Elnoril, Dorondir, Free, Zuster en Licea. Deze DnD-characters spelen in haar nieuwe serie Drakeneiland de hoofdrollen. Heksenvrees is het eerste deel uit deze serie.
Het verhaal begint met een bootreis naar Tsi Chaui. Aan boord bevinden zich diverse creaturen, waaronder de dwerg Grór, de elf Elnoril en de rode Tartarean Creed. Wat een rustige reis had moeten worden, mondt uit in een vreemde tocht. Het schip, bestuurd door kapitein Audra, raakt door onbekende reden ver uit koers en belandt in de wateren waar zeedraken leven. Als een van hen uit het niets het schip aanvalt, is er voor de passagiers en de bemanning geen redden aan. Het schip vergaat en de overlevenden, waaronder Grór, Elnoril en Creed, spoelen aan op een onbekend eiland. Een eiland vol gevaren. Waar heksen de macht hebben, draken vereerd worden en voor balans op het eiland zorgen. Een eiland vol magie en duistere krachten. Het drietal raakt samen met een viertal anderen – Free, Dorondir, Licea en Zuster – betrokken bij de strijd van de bewoners tegen de tirannie van de heksen. Elk van hen wil op eigen wijze en soms met verborgen motieven deelnemen aan deze strijd.
Het verhaal ontwikkelt zich in een rap tempo met een wisselende kwaliteit van vertellen en schrijven. Bij tijd en wijle voelt het aan alsof het boek bedoeld is voor basisschoolkinderen, in plaats van de 13+ categorie waarvoor het boek geschreven is. De schrijfstijl voelt dan wat kinderlijker aan. Dit zit vooral in de dialogen. De perspectiefwisselingen en de grote hoeveelheid actiescènes passen dan wel weer bij de doelgroep. Er gebeurt heel veel en misschien mede hierdoor zitten er een aantal storende inconsistenties in het verhaal. De meest in het oog springende is de groene draak. Waar deze vandaan komt is onduidelijk. Volgens het verhaal zijn er om de balans te waarborgen altijd zes draken, waarvan er drie goede zijn – de bronzen, zilveren en gouden – en drie slechte draken – de rode, blauwe en zwarte draak. Ook zijn in dit eerste deel de verhaallijnen niet helemaal te plaatsen. Met name de verhaallijn van Elnoril roept meerdere vragen op met betrekking tot de plot. Misschien dat zijn verhaal in de volgende delen in perspectief geplaatst kan worden, maar in dit eerste deel komt het niet duidelijk naar voren.
Dat het verhaal afwisselend verteld wordt vanuit de zeven eerdergenoemde personen en daarnaast ook nog het mysterieuze personage met de naam Bozydor, is gaandeweg het verhaal wel aantrekkelijk. In het begin deden de perspectiefwisselingen soms wat overbodig aan. Dan hadden ze net zo goed bij de vorige verteller kunnen horen. Wat Gaby Raaijmakers prettig doet, is door middel van schuingedrukte gedachtegangen benadrukken wie van het achttal aan het woord is. Van diegene uit wiens gezichtspunt het relaas verteld wordt, staan de gedachtes erbij. Daarnaast staat de naam van de verteller boven de passages, wat wel voor de benodigde helderheid zorgt. Zeker gezien het vrij grote aantal vertellers.
De personages zijn gebaseerd op DnD-characters. Naast de elfen, dwergen en draken komen we ook firbolgs tegen. Allemaal met hun eigen set aan vaardigheden en magie. Niet alle karakters zijn even diep uitgewerkt, waardoor het soms erg vlak overkomt en je niet echt meeleeft met hun persoonlijke reis. Actuele thema’s als discriminatie, racisme en klimaat worden lichtjes aangestipt in samenhang met hun character.
De plot is af en toe wat warrig, acties enigszins lastig te plaatsen. Alsof de schrijfster, net als bij DnD, met de dobbelstenen heeft gegooid om de vervolgacties te bepalen. Tot slot eindigt Heksenvrees vrij abrupt. Niet met een cliffhanger, waardoor je als lezer minder geprikkeld kan zijn om het volgende deel van deze nieuwe serie op te pakken.
Gaby Raaijmakers heeft met Heksenvrees een kwalitatief wisselend verhaal geschreven. Gaandeweg wordt het beter. De perspectiefwisselingen gaan dan meer en meer van meerwaarde zijn. Er zitten veel actie passages in, die niet allemaal overtuigend zijn, maar die zeker met veel fantasie geschreven zijn. Dit eerste deel in de Drakeneiland-serie: Heksenvrees krijgt van mij krap aan 2,5*
Lisette
Boekencast
Genre: Fantasy 13+
Uitgever: Zilverspoor
ISBN: 9789463085120
Uitvoering: e-book
Aantal pagina’s: n.v.t.
Publicatiedatum: januari 2024
Dit recensie-exemplaar hebben wij ontvangen van uitgeverij Zilverspoor in ruil voor deze eerlijke recensie.
Het verhaal begint met een bootreis naar Tsi Chaui. Aan boord bevinden zich diverse creaturen, waaronder de dwerg Grór, de elf Elnoril en de rode Tartarean Creed. Wat een rustige reis had moeten worden, mondt uit in een vreemde tocht. Het schip, bestuurd door kapitein Audra, raakt door onbekende reden ver uit koers en belandt in de wateren waar zeedraken leven. Als een van hen uit het niets het schip aanvalt, is er voor de passagiers en de bemanning geen redden aan. Het schip vergaat en de overlevenden, waaronder Grór, Elnoril en Creed, spoelen aan op een onbekend eiland. Een eiland vol gevaren. Waar heksen de macht hebben, draken vereerd worden en voor balans op het eiland zorgen. Een eiland vol magie en duistere krachten. Het drietal raakt samen met een viertal anderen – Free, Dorondir, Licea en Zuster – betrokken bij de strijd van de bewoners tegen de tirannie van de heksen. Elk van hen wil op eigen wijze en soms met verborgen motieven deelnemen aan deze strijd.
Het verhaal ontwikkelt zich in een rap tempo met een wisselende kwaliteit van vertellen en schrijven. Bij tijd en wijle voelt het aan alsof het boek bedoeld is voor basisschoolkinderen, in plaats van de 13+ categorie waarvoor het boek geschreven is. De schrijfstijl voelt dan wat kinderlijker aan. Dit zit vooral in de dialogen. De perspectiefwisselingen en de grote hoeveelheid actiescènes passen dan wel weer bij de doelgroep. Er gebeurt heel veel en misschien mede hierdoor zitten er een aantal storende inconsistenties in het verhaal. De meest in het oog springende is de groene draak. Waar deze vandaan komt is onduidelijk. Volgens het verhaal zijn er om de balans te waarborgen altijd zes draken, waarvan er drie goede zijn – de bronzen, zilveren en gouden – en drie slechte draken – de rode, blauwe en zwarte draak. Ook zijn in dit eerste deel de verhaallijnen niet helemaal te plaatsen. Met name de verhaallijn van Elnoril roept meerdere vragen op met betrekking tot de plot. Misschien dat zijn verhaal in de volgende delen in perspectief geplaatst kan worden, maar in dit eerste deel komt het niet duidelijk naar voren.
Dat het verhaal afwisselend verteld wordt vanuit de zeven eerdergenoemde personen en daarnaast ook nog het mysterieuze personage met de naam Bozydor, is gaandeweg het verhaal wel aantrekkelijk. In het begin deden de perspectiefwisselingen soms wat overbodig aan. Dan hadden ze net zo goed bij de vorige verteller kunnen horen. Wat Gaby Raaijmakers prettig doet, is door middel van schuingedrukte gedachtegangen benadrukken wie van het achttal aan het woord is. Van diegene uit wiens gezichtspunt het relaas verteld wordt, staan de gedachtes erbij. Daarnaast staat de naam van de verteller boven de passages, wat wel voor de benodigde helderheid zorgt. Zeker gezien het vrij grote aantal vertellers.
De personages zijn gebaseerd op DnD-characters. Naast de elfen, dwergen en draken komen we ook firbolgs tegen. Allemaal met hun eigen set aan vaardigheden en magie. Niet alle karakters zijn even diep uitgewerkt, waardoor het soms erg vlak overkomt en je niet echt meeleeft met hun persoonlijke reis. Actuele thema’s als discriminatie, racisme en klimaat worden lichtjes aangestipt in samenhang met hun character.
De plot is af en toe wat warrig, acties enigszins lastig te plaatsen. Alsof de schrijfster, net als bij DnD, met de dobbelstenen heeft gegooid om de vervolgacties te bepalen. Tot slot eindigt Heksenvrees vrij abrupt. Niet met een cliffhanger, waardoor je als lezer minder geprikkeld kan zijn om het volgende deel van deze nieuwe serie op te pakken.
Gaby Raaijmakers heeft met Heksenvrees een kwalitatief wisselend verhaal geschreven. Gaandeweg wordt het beter. De perspectiefwisselingen gaan dan meer en meer van meerwaarde zijn. Er zitten veel actie passages in, die niet allemaal overtuigend zijn, maar die zeker met veel fantasie geschreven zijn. Dit eerste deel in de Drakeneiland-serie: Heksenvrees krijgt van mij krap aan 2,5*
Lisette
Boekencast
Genre: Fantasy 13+
Uitgever: Zilverspoor
ISBN: 9789463085120
Uitvoering: e-book
Aantal pagina’s: n.v.t.
Publicatiedatum: januari 2024
Dit recensie-exemplaar hebben wij ontvangen van uitgeverij Zilverspoor in ruil voor deze eerlijke recensie.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Lisette Woest-Appeldoorn
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
