Nieuwsgierig

Léon, een eigenwijze en fanatieke politieagent. Hannah, zijn favoriete nichtje en studente criminologie. Beide karakters worden goed uitgediept en je komt in dit eerste verhaal in de serie al veel over ze te weten. Wat betreft het verhaal, die start al meteen heftig: Een asielzoeker die zijn bomvest laat ontploffen op de Dam. In een ander deel van het land wordt een verminkt lijk gevonden, een journalist van een opinietijdschrift. Dit laatste gebeurt in een park in Leiden, de stad waar Léon en Hannah wonen. Léon wordt dan ook meteen nieuwsgierig en gaat op onderzoek uit, ondanks dat hij geschorst is, op non-actief is gesteld, en tijdelijk colleges geeft op de universiteit waar Hannah studeert. Hij mist namelijk zijn werk als rechercheur en wil zichzelf weer bewijzen aan zijn baas en zijn team. Hij neemt Hannah mee in zijn onderzoek en ook al laat hij haar op momenten wat links liggen, tot ergernis van Hannah, blijken ze achteraf toch een goed team te vormen. Ze komen achter een gruwelijke waarheid over de journalist én over de terrorischte aanslag in Amsterdam.

Samantha Stroombergen is nog een jonge, Nederlandse auteur. Ze is geboren in 1990 en heeft een bachelor in de Nederlandse taal en cultuur en een master Journalistiek en nieuwe media. Samantha studeerde in Leiden, de plaats die ook centraal staat in haar debuut, De Witte Kamer. Op haar eigen site staat vermeld dat ze haar eerste publicatie al in 1998 was: ze deed mee aan een schrijfwedstrijd en haar stuk kreeg een plek in een verhalenbundel. De Witte Kamer is in 2018 uitgekomen en Samantha heeft voor haar debuut de Gouden Strop gewonnen. In 2020 is het vervolg op De Witte Kamer gepubliceerd, Zij Die Zwijgt.

Léon en Hannah worden al goed voorgesteld in dit eerste verhaal van een nieuwe serie. Je leerst ze goed kennen, krijgt achtergrondinformatie en leest over de goede band tussen Hannah en Léon en zijn vrouw. Hannah blijkt 10 jaar terug verongelukt te zijn en Léon is geschorst als rechercheur vanwege een schietincident. Samantha diept dit verder uit en dit is dan ook een extra verhaallijn in het boek. Dit alles zorgt er voor dat ik het niet zo erg vind dat de spanning in mijn ogen maar met vlagen komt. De auteur zorgt er wel voor dat ik nieuwsgierig blijf, verder wil blijven lezen en dat het verhaal vlot leest. De hoofdstukken zijn kort en overzichtelijk en er wordt telkens gewisseld van perspectief. Je leest vanuit Hannah, vanuit Léon, maar de auteur heeft ook hoofdstukken geschreven waarin je als lezer wordt meegenomen in de martelpraktijken die de journalist moet doorstaan.Dit wordt beeldend verteld. Het einde ging echter voor mijn gevoel wel iets te vlot, het voelde wat gehaast aan en tegelijkertijd was het ook wat voorspelbaar. Ik ben wel nieuwsgierig naar deel 2: aangezien er al veel achtergrondinformatie is gegeven over de karakters, hoop ik in dat deel op wat meer spanning!