Veel actie

Vijf jaar geleden wilde MvKinty in Mexico City een roman over Trotsky schrijven, maar dat lukte niet. Daar hoorde hij dat er bij ontvoeringen mensen werden uitgewisseld: mensen boden zich aan om zichzelf te ruilen tegen een ontvoerd familielid. Dit combineerde hij met het fenomeen kettingbrieven.

Rachel Klein, die gescheiden is van Marty O’Neill, wordt door een onbekende gebeld met de mededeling dat haar 11-jarige dochter is gekidnapt. De ontvoerder zegt dat Rachel losgeld in de vorm van bitcoins moet betalen, een ander kind moet kidnappen en vervolgens diens ouders moet bellen met het bevel hetzelfde met een ander kind te doen. Als ze een van deze bevelen niet opvolgt of naar de politie gaat, zal Kylie gedood worden en een ander kind ontvoerd worden. Rachel roept de hulp in van haar zwager, Pete. Pete is actief geweest in Afghanistan en Irak, maar heeft een probleem, zijn drugsverslaving.

Het combineren van het fenomeen kettingbrieven en ontvoeringen is origineel. McKinty maakt er een spannend verhaal. In de eerste helft van het boek zit in de actie wel herhaling; iets wat moeilijk te voorkomen is, want het vormen van de schakels in de ketting gebeurt telkens op dezelfde manier. Na het eerste deel is onduidelijk wie erachter de misdrijven zit. Vanaf het begin van het tweede deel wordt dit wel duidelijk. De ontknoping is echter niet heel erg sterk. De schrijver moet zich in nogal wat bochten wringen om er een eind aan te draaien, waardoor het eind niet erg geloofwaardig is.

McKinty gebruikt in het algemeen weinig woorden en korte zinnen om de actie erin te houden. Het is staccato: hele korte zinnen, weinig uitweidingen en weinig beschrijvende teksten. Dit past op zich bij het verhaal. Aan het eind van het verhaal gaat hij zinnen van één woord gebruiken. Dat is jammer; het komt over of hij zich er snel van af wil maken.