Lezersrecensie
Boem Paukeslag en het dirigentenstokje
https://looneybooks79.blog/2024/05/03/oostende-in-de-belle-epoque/
Kurt Van Eeghem is eigenlijk wel een manusje-van-alles... zanger, tv-presentator, radiopresentator en nu nog eens schrijver erbovenop! Wie kent hem niet van 'De Drie Wijzen', de allerleukste quiz op tv destijds?
En op Klara mocht hij over klassieke muziek oreren en ieder luisterend oor strelen met de klanken van weleer!
Wel, ook in dit boek, 'Oostende in de Belle Époque, het zwierige tijdperk van Ensor' worden we niet alleen terug meegenomen in de tijd waar de stad floreerde dankzij onze koningen Leopold I en II, die verliefd waren op de stad, maar ook over hoe de stad fungeerde en bekendstond wereldwijd als kuuroord (helend zeewater!)! Maar de hoofdbrok van dit boek gaat over die ene liefde van Kurt Van Eeghem, de muziek!
Centraal staan een aantal figuren die het Kursaal groot hebben gemaakt en ervoor hebben gezorgd dat de muziektempel zijn roem en faam hebben bezorgd, met de grootste namen die kwamen optreden. Eén van hen was de Gentenaar Léon Rinskopf die zichzelf opwerkte van tweede dirigent tot leider van het orkest! En Georges Marquet die van kleine arbeider zichzelf opwerkte tot zakenman die een imperium (met illegale speelzalen) opbouwde in Oostende, maar ook ver daarbuiten!
Een deel van het boek gaat dan ook over het topjaar 1906 waar de grootste sterren (van die tijd) kwamen optreden: Caruso, Strauss, Saint-Saëns en operazangeressen die boven het orkest heen kwamen met hun stem! Wat een tijd toch!
Jammer genoeg kwam er de Eerste Wereldoorlog (en daarna nog een tweede) die de grandeur van de stad verwoestte en plots kwamen de ‘rich and famous’ van de hele wereld niet meer terug naar de stad die ooit bekend stond als ‘La Reine des Plages’!
April was voor mij de maand waarin de stad Oostende centraal heeft gestaan en dit allemaal dankzij (en vooral door) één bepaald man, James Ensor! Wie mijn recensies de voorbije weken heeft gevolgd weet intussen dat ik heel wat boeken las die zich rond de man en zijn kunst, maar ook rond de stad waarin hij geboren werd en uiteindelijk ook stierf. Het fascineert me vooral hoeveel boeken er de laatste jaren verschenen zijn die deze stad en vooral de periode tussen 1850 en 1950 belichten. En natuurlijk ben ik ervan overtuigd dat dit nog niet het laatste boek zal zijn dat me terug zal brengen naar die jaren. De komende week alleen al lees ik nog een boek met de titel 'Kamer in Oostende' van Koen Peeters (waarmee mijn Oostende-manie vorige maand startte, met zijn boek Georges!)
Dit boek, waarbij de muziek dat in het Kursaal Oostende werd gespeeld (brassbands, strijkers, dirigenten...), is weer iets helemaal anders, iets volledig en compleet nieuw. Een facet dat ik nog niet had belicht zien worden. Meestal ging het enkel over de 'beroemde' en 'bekende' (soms beruchte) mensen of het ging over kunstenaars en hun kunst... Dus dit was wel verfrissend en tegelijkertijd ook frustrerend want het doet mij beseffen dat ik niks, maar dan ook niks ken van de muzikanten noch de muziek uit die tijd. Ik kan me alleen baseren op films en series die zich in die tijd zowat hebben afgespeeld maar dan nog ben ik er niet helemaal van overtuigd dat alles wat daarin wordt vertoond en 'verhoord' wel helemaal historisch correct is. (en als je dan kijkt naar films van Baz Luhrmann zoals Moulin Rouge weet je al helemaal zeker dat die muziek niks te maken heeft met waar Kurt het over heeft in dit boek!
Kurt Van Eeghem is eigenlijk wel een manusje-van-alles... zanger, tv-presentator, radiopresentator en nu nog eens schrijver erbovenop! Wie kent hem niet van 'De Drie Wijzen', de allerleukste quiz op tv destijds?
En op Klara mocht hij over klassieke muziek oreren en ieder luisterend oor strelen met de klanken van weleer!
Wel, ook in dit boek, 'Oostende in de Belle Époque, het zwierige tijdperk van Ensor' worden we niet alleen terug meegenomen in de tijd waar de stad floreerde dankzij onze koningen Leopold I en II, die verliefd waren op de stad, maar ook over hoe de stad fungeerde en bekendstond wereldwijd als kuuroord (helend zeewater!)! Maar de hoofdbrok van dit boek gaat over die ene liefde van Kurt Van Eeghem, de muziek!
Centraal staan een aantal figuren die het Kursaal groot hebben gemaakt en ervoor hebben gezorgd dat de muziektempel zijn roem en faam hebben bezorgd, met de grootste namen die kwamen optreden. Eén van hen was de Gentenaar Léon Rinskopf die zichzelf opwerkte van tweede dirigent tot leider van het orkest! En Georges Marquet die van kleine arbeider zichzelf opwerkte tot zakenman die een imperium (met illegale speelzalen) opbouwde in Oostende, maar ook ver daarbuiten!
Een deel van het boek gaat dan ook over het topjaar 1906 waar de grootste sterren (van die tijd) kwamen optreden: Caruso, Strauss, Saint-Saëns en operazangeressen die boven het orkest heen kwamen met hun stem! Wat een tijd toch!
Jammer genoeg kwam er de Eerste Wereldoorlog (en daarna nog een tweede) die de grandeur van de stad verwoestte en plots kwamen de ‘rich and famous’ van de hele wereld niet meer terug naar de stad die ooit bekend stond als ‘La Reine des Plages’!
April was voor mij de maand waarin de stad Oostende centraal heeft gestaan en dit allemaal dankzij (en vooral door) één bepaald man, James Ensor! Wie mijn recensies de voorbije weken heeft gevolgd weet intussen dat ik heel wat boeken las die zich rond de man en zijn kunst, maar ook rond de stad waarin hij geboren werd en uiteindelijk ook stierf. Het fascineert me vooral hoeveel boeken er de laatste jaren verschenen zijn die deze stad en vooral de periode tussen 1850 en 1950 belichten. En natuurlijk ben ik ervan overtuigd dat dit nog niet het laatste boek zal zijn dat me terug zal brengen naar die jaren. De komende week alleen al lees ik nog een boek met de titel 'Kamer in Oostende' van Koen Peeters (waarmee mijn Oostende-manie vorige maand startte, met zijn boek Georges!)
Dit boek, waarbij de muziek dat in het Kursaal Oostende werd gespeeld (brassbands, strijkers, dirigenten...), is weer iets helemaal anders, iets volledig en compleet nieuw. Een facet dat ik nog niet had belicht zien worden. Meestal ging het enkel over de 'beroemde' en 'bekende' (soms beruchte) mensen of het ging over kunstenaars en hun kunst... Dus dit was wel verfrissend en tegelijkertijd ook frustrerend want het doet mij beseffen dat ik niks, maar dan ook niks ken van de muzikanten noch de muziek uit die tijd. Ik kan me alleen baseren op films en series die zich in die tijd zowat hebben afgespeeld maar dan nog ben ik er niet helemaal van overtuigd dat alles wat daarin wordt vertoond en 'verhoord' wel helemaal historisch correct is. (en als je dan kijkt naar films van Baz Luhrmann zoals Moulin Rouge weet je al helemaal zeker dat die muziek niks te maken heeft met waar Kurt het over heeft in dit boek!
1
Reageer op deze recensie
