Lezersrecensie
Rouw en (over)leven
Patty Duijn is rouwdoula, ze begeleidt mensen in hun laatste levensfase en organiseert uitvaarten.
Het boek is een verzameling van al eerder gepubliceerde columns waarin Patty beschrijft hoe het dagelijks leven van een rouwdoula eruitziet.
Als rouwdoula wordt ze soms al vroeg bij een stervensproces betrokken en helpt ze mensen hun laatste wensen uit te denken. Vervolgens zorgt ze ervoor dat alles op de geplande manier wordt uitgevoerd.
Wat Patty heel belangrijk vindt, is om alles in het rouwproces te bespreken, twijfels boven water te krijgen en iedereen de gelegenheid te bieden om goed afscheid te nemen. Hoe belangrijk dit in de praktijk is, weet ik helaas ook uit eigen ervaring. Afscheid van iemand nemen doe je maar één keer en kan niet over.
In de columns maken we kennis met diverse personen van wie afscheid genomen wordt, sommigen oud, anderen jong, verongelukt of uit het leven gestapt. Elk proces wordt door Patty zo goed mogelijk begeleid.
Het zijn mooie verhalen, maar ik krijg ook de indruk dat de columns een mooi reclameverhaal voor Patty zijn. Iedereen is haar net iets te vaak dankbaar en de door haar ontwikkelde draagbaren voor mannen en vrouwen komen ook erg vaak ter sprake. Dat vond ik persoonlijk jammer.
Dat Patty iemand is die aanvoelt hoe een goede uitvaart hoort te zijn, denk ik na het lezen van de columns wel te kunnen bevestigen.
De verhalen zorgden er regelmatig voor dat ik tranen in mijn ogen kreeg en ook dat ik nog eens ging nadenken over hoe ik zou willen dat mijn eigen uitvaart er in de (verre) toekomst uit moet komen te zien.
Het boek is een verzameling van al eerder gepubliceerde columns waarin Patty beschrijft hoe het dagelijks leven van een rouwdoula eruitziet.
Als rouwdoula wordt ze soms al vroeg bij een stervensproces betrokken en helpt ze mensen hun laatste wensen uit te denken. Vervolgens zorgt ze ervoor dat alles op de geplande manier wordt uitgevoerd.
Wat Patty heel belangrijk vindt, is om alles in het rouwproces te bespreken, twijfels boven water te krijgen en iedereen de gelegenheid te bieden om goed afscheid te nemen. Hoe belangrijk dit in de praktijk is, weet ik helaas ook uit eigen ervaring. Afscheid van iemand nemen doe je maar één keer en kan niet over.
In de columns maken we kennis met diverse personen van wie afscheid genomen wordt, sommigen oud, anderen jong, verongelukt of uit het leven gestapt. Elk proces wordt door Patty zo goed mogelijk begeleid.
Het zijn mooie verhalen, maar ik krijg ook de indruk dat de columns een mooi reclameverhaal voor Patty zijn. Iedereen is haar net iets te vaak dankbaar en de door haar ontwikkelde draagbaren voor mannen en vrouwen komen ook erg vaak ter sprake. Dat vond ik persoonlijk jammer.
Dat Patty iemand is die aanvoelt hoe een goede uitvaart hoort te zijn, denk ik na het lezen van de columns wel te kunnen bevestigen.
De verhalen zorgden er regelmatig voor dat ik tranen in mijn ogen kreeg en ook dat ik nog eens ging nadenken over hoe ik zou willen dat mijn eigen uitvaart er in de (verre) toekomst uit moet komen te zien.
1
Reageer op deze recensie