Lezersrecensie
Beneden in het dal is het vooral donker
Terwijl de vorige boeken van Cognetti vooral de positieve kant van de bergen lieten zien, komen in dit boek juist negatieve kanten van het leven in de bergen naar voren: de regels die niet zo nauw worden genomen, het alcoholisme dat veelvuldig voorkomt, ruwe omgang met dieren, illegale jacht, vervuild rivierwater en de boskap ten behoeve van het toerisme.
Het boek bevat zes hoofdstukken en een nawoord van de auteur. In het nawoord beschrijft Cognetti hoe hij zich voor dit boek liet inspireren door het album Nebraska (1981) van Bruce Springsteen, die zich op zijn beurt weer liet inspireren door de korte verhalen van Flannery O’Connor en Raymond Carver. Geen vrolijke verhalen, maar donkere verhalen over dieven, moordenaars en arme sloebers.
Het boek begint met een gedicht van Raymond Carver over de luxe van een leven waarbij je alleen een keuze hoeft te maken tussen een gedicht schrijven of achter de honden aan te gaan om een lynx te schieten.
In de hoofdstukken speelt de Sesia, een rivier in het Valsesia in de Italiaanse provincie Valcelli een belangrijke rol. Er wordt langs de oevers gestorven, gejaagd, er worden forellen gevangen, er wordt in gezwommen en de rivier is ook een metafoor voor het leven dat verder gaat, soms kabbelend, soms alles vernietigend. Beneden in het dal rond de rivier is het donker.
Het verhaal gaat over twee broers, Luigi en Fredo Balma. Als de vader zelfmoord pleegt, roept Luigi zijn broer Fredo die na een gevangenisstraf van anderhalf jaar in Canada is gaan wonen, terug naar huis. Luigi wil het huis van hun vader graag van zijn broer kopen. Fredo heeft zo zijn twijfels over de intenties van zijn broer.
De vrouw van Luigi, Elisabetti, die uit Milaan komt, voelt zich Karen Blixen uit Out of Africa, ze ziet een soort edele wilde in Luigi. Het echte leven dat is wat haar in hem fascineert, ondanks het feit ‘dat het drinken hem weer in contact bracht met die wilde, beboste kant, het winterse in hem.’
Het laatste hoofdstuk, De slag van de bomen, is geschreven in dichtvorm en beschrijft hoe de bomen één voor één geveld worden.
Het boek is zeker geen vrolijk boek, maar vertelt het verhaal van een bergdorp, waar alcoholmisbruik veelvuldig is en waarin de paar bewoners van het dal afhankelijk zijn van de natuur om hen heen. We maken een aantal mensen en dieren een aantal dagen mee. Hoe het precies afloopt is onduidelijk, net als vaak in de korte verhalen van Carver, maar onheilspellend is het wel.
De inhoud van het boek mag dan duister zijn, de stijl waarin het geschreven is, is vlot en beeldend met mooie dialogen. In de hoofdstukken leef je mee met verschillende personages, zelfs met een hond. Het is zeker een boek dat je aan het denken zet.
Paolo Cognetti, Beneden in het dal, De Bezige Bij 2024, in het Nederlands vertaald door Yond Boeke en Patty Krone
Het boek bevat zes hoofdstukken en een nawoord van de auteur. In het nawoord beschrijft Cognetti hoe hij zich voor dit boek liet inspireren door het album Nebraska (1981) van Bruce Springsteen, die zich op zijn beurt weer liet inspireren door de korte verhalen van Flannery O’Connor en Raymond Carver. Geen vrolijke verhalen, maar donkere verhalen over dieven, moordenaars en arme sloebers.
Het boek begint met een gedicht van Raymond Carver over de luxe van een leven waarbij je alleen een keuze hoeft te maken tussen een gedicht schrijven of achter de honden aan te gaan om een lynx te schieten.
In de hoofdstukken speelt de Sesia, een rivier in het Valsesia in de Italiaanse provincie Valcelli een belangrijke rol. Er wordt langs de oevers gestorven, gejaagd, er worden forellen gevangen, er wordt in gezwommen en de rivier is ook een metafoor voor het leven dat verder gaat, soms kabbelend, soms alles vernietigend. Beneden in het dal rond de rivier is het donker.
Het verhaal gaat over twee broers, Luigi en Fredo Balma. Als de vader zelfmoord pleegt, roept Luigi zijn broer Fredo die na een gevangenisstraf van anderhalf jaar in Canada is gaan wonen, terug naar huis. Luigi wil het huis van hun vader graag van zijn broer kopen. Fredo heeft zo zijn twijfels over de intenties van zijn broer.
De vrouw van Luigi, Elisabetti, die uit Milaan komt, voelt zich Karen Blixen uit Out of Africa, ze ziet een soort edele wilde in Luigi. Het echte leven dat is wat haar in hem fascineert, ondanks het feit ‘dat het drinken hem weer in contact bracht met die wilde, beboste kant, het winterse in hem.’
Het laatste hoofdstuk, De slag van de bomen, is geschreven in dichtvorm en beschrijft hoe de bomen één voor één geveld worden.
Het boek is zeker geen vrolijk boek, maar vertelt het verhaal van een bergdorp, waar alcoholmisbruik veelvuldig is en waarin de paar bewoners van het dal afhankelijk zijn van de natuur om hen heen. We maken een aantal mensen en dieren een aantal dagen mee. Hoe het precies afloopt is onduidelijk, net als vaak in de korte verhalen van Carver, maar onheilspellend is het wel.
De inhoud van het boek mag dan duister zijn, de stijl waarin het geschreven is, is vlot en beeldend met mooie dialogen. In de hoofdstukken leef je mee met verschillende personages, zelfs met een hond. Het is zeker een boek dat je aan het denken zet.
Paolo Cognetti, Beneden in het dal, De Bezige Bij 2024, in het Nederlands vertaald door Yond Boeke en Patty Krone
5
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Louise
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
