Beschrijving van een moeilijke jeugd

'Rouwdouwers' scoort bij Hebban 4.24 sterren, gegeven door meer dan 800 lezers. Dt kan niet mis gaan, denk je dan. Maar er is iets met de stijl van Falun Ellie Koos dat me niet bevalt. In korte hoofdstukjes laveert hen tussen verleden en heden van in de marginaliteit opgroeiende kinderen uit een verscheurd gezin (geef toe dat je deze zin twee keer moet lezen, maar er wordt in de korte biografie niet naar een hij of zij gerefereerd, maar een "hen") . De veel te jonge ouders verpieteren daardoor de toekomstkansen van hun 2 kinderen (moeder met postnatale depressie, agressieve vader, gebrek aan warmte en een normaal referentiekader om in op te groeien, kortom een hoop ellende). De schrijver beschrijft treffend de gevoelswereld van het oudste kind, dat zich, zeker na de schielijke dood van de moeder, ontpopt als de beschermer van het broertje. De hele roman is geschreven als een brief aan dit broertje. Zeer zeker is de schrijver getalenteerd, maar de thematiek is wat mij betreft te vergezocht en soms zelfs contradictorisch. Halverwege heb ik dan ook overwogen om de lectuur te staken. Ik zette door, maar ben toch geen echte fan geworden. Maar oordeel vooral zelf.