De allereerste Hebban-lezer

Dit was me nog niet eerder overkomen. Ik geef de naam van de schrijver in op Hebban : onbekend! Ik probeer vervolgens de titel : eveneens onbekend. Dan maar de ISBN nummer en dan komt de naam en titel tevoorschijn, echter zonder afbeelding van de cover van het boek. Bert Schoofs schreef dit boek in 2020 en het kwam vier jaar later in de collectie van de plaatselijke bib. En, nog vreemder, het betreft een door de auteur gesigneerd exemplaar. Blijkbaar heeft kameraad Leo, voor wie de opdracht geschreven is, dit boek dan maar aan de bib geschonken?! De auteur is geen onbekende in de streek. Hij is een bekend politicus, zij het voor de uiterst rechtse partij het Vlaams Belang. Niet mijn favoriete partij, en dat is nog een understatement. Dus nog een barrière. Ik zou het boek extra kritisch lezen en elke xenofobe beschrijving of tekst die rook naar vreemdelingenhaat genadeloos neersabelen. 'Tris' heet deze vuistdikke roman van 381 dichtbeschreven bladzijden en het betreft zoals de cover al doet vermoeden een roman uit de sfeer van de koolmijn. Schoofs is een Koerselaar, deelgemeente van Beringen, één van de 7 Belgisch-Limburgse mijngemeenten. Het verhaal speelt zich alternerend af in 1974 en in 2007. In 2007 waren de mijnen in Limburg al jarenlang gesloten, maar de hoofdpersoon krijgt via zijn overleden oom een opdracht om een mysterieuze zaak die in de ondergrond van de mijn in 1974 gebeurde, op te lossen. En dan ontspint zich een verhaal doorspekt met termen uit de "put", die mij als gouwgenoot allemaal bekend voorkomen. Ik heb trouwens zelf een oom gehad die in de mijn gewerkt heeft en er ook verongelukte. Dus in die zin is dit wel speciaal om te lezen. Het speelt zich af in de regio waar ik woon en dat voegt eveneens een extra dimensie toe aan het verhaal. Is het een goed geschreven boek? Daar heb ik mijn bedenkingen bij. Zo had het m.i. toch wel wat gecomprimeerder gekund. Soms herhaalt de schrijver zich en dat is niet altijd nodig. Het verhaal is goed gevonden en stimuleert je om door te lezen. En wat met de vreemdelingenhaat? Want in de mijn werkten talrijke buitenlandse koolputters : Italianen, Spaanjaarden, Grieken meer ook Turken. Als gemeenteraadsvoorzitter van het multiculturele Beringen, schrijft Schoofs met respect over de gastarbeiders en vind ik nergens het discours van het Vlaams Belang terug. Dus dat was ook een meevaller. Ik zal me vooral het boek herinneren als allereerste en allerenigste Hebban-lezer. Het moest ooit gebeuren...