On-mogelijk

Vis in een boom - Lynda Mullaly Hunt

Ally zit in groep 8 en ze voelt zich anders. Ze hoort er niet bij, wordt gepest door de twee populairste meisjes in de klas en heeft een groot geheim: ze kan niet lezen. Ze probeert het op allerlei manieren te verbergen, maar op school ontkomt ze er niet aan. Ze koopt voor haar juf die met zwangerschapsverlof gaat per ongeluk een condoleancekaart, want ze kon niet lezen wat erop stond. Haar juf neemt het haar niet in dank af.

Maar dan komt meester Daniël. Dat blijkt de redding voor Ally. Meester Daniël heeft oog voor haar, hij ziet haar écht. Hij ontrafelt haar geheim en laat haar onderzoeken. Ze heeft dyslexie. Haar meester vertelt in de klas dat grote denkers en geniën ook vaak dyslectisch waren. Ally’s zelfvertrouwen groeit. Ze leert schaken en stapje voor stapje ook lezen. Haar meester benadrukt dat Ally heel creatief is en veel andere talenten heeft. En als bonus krijgt Ally ook twee vrienden in de klas: Albert (vernoemd naar Einstein natuurlijk) en Keisha. De pesterijen stoppen zodra Ally wordt gekozen tot klassenvertegenwoordiger.

Vis in een boom is een heerlijk boek. De schrijfstijl is heel direct en ontroert. De schrijfster gebruikt mooie vergelijkingen, zoals:
“Lezen is voor mij: proberen iets begrijpelijks te maken van een blik alfabetsoep waarvan de inhoud op mijn bord is gedumpt.”
“Ik wou dat ze begreep in wat voor wereld ik leef. Maar hoe moet ik dat uitleggen. Het zou hetzelfde zijn als een walvis uitleggen hoe het is om in een bos te leven.”

Het boek staat bol van dit soort vergelijking en metaforen. Ik vind het wel typisch voor een Amerikaanse schrijver: het ligt er dik bovenop, maar het is prachtig. De boodschap mag ook duidelijk zijn in de boek, het is belangrijk dat veel kinderen dit lezen en ervan leren. Niet voor niks ontving het boek wereldwijd meer dan dertig bekroningen waaronder Amazon Best Kids’ Book ages 9-12.

Ik raad het boek ook aan alle leerkrachten aan. Meester Daniël staat voor de docent die het kind ziet en die oprechte belangstelling heeft en vertrouwen in de ontwikkeling van ieder kind. Hij geeft leuke creatieve opdrachten zoals de gesloten dozen-opdracht: in een groepje laat hij de kinderen discussiëren over wat er in de doos zit zonder dat ze het kunnen zien. Hij laat de kinderen bovendien veel verhalen schrijven en reageert daar ook op. Dat is mij uit het hart gegrepen, want ik vind werken met echte teksten van kinderen in de klas ook heel belangrijk.

Kortom: wat een bijzonder boek. Tot slot een mooi beeld uit het boek: meester Daniël scheurde een papier met het woord ‘onmogelijk’ doormidden waardoor on- verdween.