Hoofdpersoon komt nauwelijks tot ontwikkeling

Van deze schrijver las ik al meerdere boeken. De leeservaringen waren divers. Sommige boeken dpraken me echt aan en bijvoorbeeld het jaar dat Shizo K. verdween komt nog weleens langs in mijn gedachten. Andere boeken maakten minder indruk op me. Hoe komt dat toch?

De schrijver beschrijft uitgebreid de omgeving waarin de gebeurtenissen zich afspelen en duikt ook diep in de gedachtewereld van de hoofdpersoon. Dit vertraagt een verhaal. Als dit in balans gebeuet kan het goed uitpakken en een verhaal versterken.

Slaat de weegschaal te veruit dan wordt een verhaal sloom en het lezen werken. In dit boek spant het er voor mij om. De basis van het boek wekt nieuwsgierigheid, wat speelde zich begin vorige eeuw in afgelegen Alpen dorpjes af en hoe ver ga je om inkomen te verwerven en te overleven: zou jij je kaal laten scheren en jd haar verkopen en dat van je dochters?

Afbreuk aan het verhaal doet de naiviteit van de hoofdpersoon. Ja hij is jong en doet ervaring op in de beschreven periode. Het gevoel dat bij mij overblijft na het lezen van het boek is dat hij naief blijft en zich laat bedonderen.

Ben benieuwd of iemand dit gevoel na het lezen van het boek herkent.