Een saai begin, een fantastisch einde

‘De camino’ is een literaire thriller van de Nederlandse schrijfster Anya Nieuwierra (°1964). In 2024 werd dit boek bekroond met het Gouden Boek en zal ook vertaald worden in o.a. Frans en Spaans. Niewierra’s debuut was een toeristisch boek over Zuid-Limburg dat in 2010 uitgegeven werd. Haar thrillercarrière startte echter met ‘Vrij uitzicht’ in 2013. Haar meest recente werk is ‘De stilte’ dat nog maar net uitgegeven is.

Emil, de echtgenoot van Lotte pleegt zelfmoord tijdens het wandelen van de Camino. De familie begrijpt het niet, want er is geen aanleiding toe. Het was een lieve, toegewijde echtgenoot en vader. Dan gaat Lotte als verwerkingsproces dezelfde route wandelen.

Omdat er heel veel reclame gemaakt werd voor dit boek en het ook de hoogte in werd geprezen, ben ik toch maar beginnen lezen. De eerste pagina’s saaiheid blijven voortduren. Buiten de fantastische levendige beschrijvingen van het landschap is er niet veel te beleven. Een reisverhaal, daar lijkt het nog het meeste op. Dat dit boek onder het genre’ literair’ valt, is nog een beetje acceptabel, maar het thrillergevoel zegeviert in zijn afwezigheid. (Er komt verandering in)
Uit respect voor elke auteur lees ik elk boek uit, ook de minder goed smakende, al kost het me maanden. Na ongeveer de helft doorworsteld te hebben, komt er een keerpunt. Spanning, wendingen, voorvalletjes, verrassingen, actie, … . De ingrediënten van een thriller zien het licht. Het verhaal wordt netjes en logisch opgebouwd. Het mooie is ook dat er aan het begin van elk hoofdstuk mooie gezegden of citaten staan wat betrekking heeft op de inhoud van dat hoofdstuk. Iets minder is het weerbericht van die dag.
Er komen vrij veel personages in het boek voor, maar alleen de hoofdpersonages worden echt goed gebeeldhouwd en krijgen vorm en een eigen identiteit. De anderen mogen even meespelen, maar blijven op de achtergrond. De inspecteur komt het beste tot zijn recht. Anya beschrijft dit personage heel gedetailleerd en ze heeft hem ook een beetje ‘inspecteur’ gemaakt in overdreven trap door zijn handelingen uit te vergroten.
Wat in de tweede helft ook opvalt is dat Niewierra een zaak of standpunt uit verschillende perspectieve kan beschrijven, wat absoluut niet makkelijk is. Daarom, en misschien tegelijk, is het een vrij confronterend boek dat bij enkelen discussies zou kunnen uitlokken.

‘De camino’ is een boek waar historische feiten, fantasie en levensvragen elkaar de hand geven. Het begin is voor sommigen zwaar, maar doorploeteren loont zeker de moeite.