Bijzondere roman

Het fictieve stadje San Cristóbal, gesitueerd ergens in Latijns-Amerika tussen de jungle en een brede rivier, vormt het kader waarin zich eigenaardige gebeurtenissen afspelen: een groep halfverwilderde kinderen komt de stad binnen en pleegt er kleine misdaden zoals kruimeldiefstallen die later escaleren tot geweldpleging. Op dat moment begrijpt iedereen dat er iets moet gebeuren en er worden zoektochten en klopjachten georganiseerd om de kinderen te vinden, aanvankelijk tevergeefs, maar uiteindelijk met een schokkend resultaat.
Dit alles wordt, 20 jaar na de feiten, verteld door de directeur van de afdeling Sociale Zaken van het stadje. Hij baseert zich op krantenartikels, tv-uitzendingen, maar ook op zijn eigen herinneringen. Dit geeft de lezer enerzijds een vrij afstandelijk relaas van de feiten, maar anderzijds ook de overwegingen die het personage maakt omtrent zijn eigen houding en daden. De schrijver hanteert hiervoor een aangepaste stijl met mooie volzinnen die bijdragen aan de waarde van het verhaal.
We kunnen hier spreken over een soort politieke roman vermits het gaat over de reacties van de bevolking en van het stadsbestuur in een uitzonderlijke situatie. In een interview verklaart de schrijver dat hij verkiest te schrijven over kinderen uit de leeftijdsgroep 9 - 13 jaar omdat zij in een overgangsperiode zitten en kwetsbaar zijn.
Persoonlijk vind ik dit een schitterend boek, zowel wat het onderwerp als wat de stijl betreft.