Roman met vele facetten

In eerste instantie kan je dit boek een historische roman noemen. Het verhaal speelt zich af tussen het einde van de vijftiende en de eerste helft van de zeventiende eeuw. Van bij het begin word je als lezer geconfronteerd met twee verschillende periodes en dan rijst natuurlijk reeds de vraag welk het verband is tussen die beide momenten. Er ontstaat dus onmiddellijk een zekere spanning omdat je wel wil weten hoe die puzzel uiteindelijk in elkaar zal vallen. In een vlot geschreven taal die eerder hedendaags dan historisch aandoet neemt de schrijver je mee met de joden uit Spanje op de vlucht voor de Katholieke Koningen, op ontdekkingsreis met Columbus, op zoek naar een gebied waar joden een veilig bestaan zouden kunnen uitbouwen en daardoor kan je dit werk ook een avonturenroman noemen. Je staat in bewondering voor de manier waarop de mensen in die tijden reisden, een aspect dat Joris Tulkens zeer beeldend kan beschrijven. En dan zijn er nog de godsdienstige en theologische overwegingen die van het boek ook een soort gedachtenroman maken. Niet zelden komen joden tegenover christenen te staan en moet er overwogen worden welke de beste manier van leven is en hoe men met een zekere dubbelzinnigheid kan omgaan. Komt daarbij nog dat de invallen van de Ottomanen ook voor een confrontatie met de islam zorgen, zodat er ook een standpunt tegenover die godsdienst dient ingenomen te worden. We lezen de meningen van zowel fanatieke aanhangers van een of andere godsdienst als de opvattingen van mensen die tolerant zijn ten overstaan van andersdenkenden. Voor mij was dit boek een rijke ervaring op drie vlakken: het historische, het avontuurlijke en het godsdienstige.