Achtervolgd door het verleden

De Abrikozenboom gaat over Elisabetta, een oude joodse vrouw. Elisabetta is een eenzame oude vrouw die achtervolgd wordt door het verleden. Een verleden waarin de tweede wereldoorlog een centrale plaats inneemt. In dit boek wordt weergegeven welke sporen een oorlog na kan laten, juist ook op de oude dag. Elisabetta heeft niets meer om voor te leven en leeft in gedachten nog in het verleden. Vergezeld door haar zussen (die in de WO II zijn omgekomen) leeft ze haar leven.

Het thema WO II vind ik uitermate boeiend, maar met dit boek heeft de schrijfster de plank misgeslagen. De voorkant van het boek sprak mij (als 26-jarige man) niet aan, maar ik kan me voorstellen dat dit voor andere doelgroepen anders is. Het boek is lastig om te lezen doordat het heden en het verleden door elkaar lopen. Tevens spreekt de manier van schrijven mij niet aan, maar smaken kunnen uiteraard verschillen. De stijl is licht poëtisch, in plaats van vertellend. Hierdoor wist het verhaal mij niet te raken. Dit laatste kan echter anders zijn bij mensen die meer van een poëtische stijl houden.