Om het niet vergeten

Weemoedige terugblik op Amsterdam Zuid waar Heeresma zich verheugt in de warme acceptatie binnen Joodse families, maar waar zijn vrindjes en vriendinnetjes verdwijnen tijdens WO2 en met die families de sfeer wegsijpelt uit dit stadsdeel. En de tijd waarin hij een grenzeloze bewondering voor zijn vader opdoet. Het zijn steeds maar korte alinea’s die elkaar wat meanderend opvolgen. De enige breek zit tussen de twee oorspronkelijke delen. Daar ook het motto “is gezegd dat wie een mens redt een wereld redt”. De grimmigheid van de oorlog en de tekorten dringen steeds verder in het verhaal door. Zo ook het lot van onderduikers, bij razzia’s opgepakten en andere ongelukkigen. Om te voorkomen dat de mens twee keer sterft (eerst gaat hij dood en dan raakt hij vergeten) is dit boekje geschreven. Hoge drie.