Lezersrecensie
Een kind in tijden van oorlog
Yeva Skaljetska is een gelukkig twaalf jarig meisje dat samen met haar oma in Charkiv woont. Van de ene op de andere dag wordt alles anders, omdat Poetin heeft besloten om Oekraïne binnen te vallen. In hele korte tijd vliegen de raketten om hun oren en worden ze gedwongen om in kelders te schuilen. Ze besluiten al snel om Charkiv te verlaten en moeten werkelijk alles achterlaten. Hun kleding, schilderspullen, meubels en de knuffel van Yeva. Met behulp van journalisten weten te vluchten en vliegen ze uiteindelijk naar Dublin.
Vanaf dag één houdt Yeva een dagboek bij. In dit dagboek schrijft ze op wat er gebeurt, wie van haar vrienden ze mist, maar ook hoe ze zich tijdens de oorlog voelt. Yeva’s dagboek is meer dan alleen een geschreven verhaal. Voor in het boek vind je een kaart van Oekraïne waarop is aangegeven wat hun vluchtroute was. Daarna begint elk hoofdstuk met krantenkoppen van die dag. Tussen de hoofdstukken door staan foto’s, maar ook allemaal whatsapp gesprekken van Yeva en haar vrienden. Via haar vrienden krijg je veel te weten over de situatie van Charkiv tijdens de oorlog, omdat de meeste van haar vrienden zijn gebleven. Aan het einde van het boek geeft Yeva haar vrienden ook wat schrijfruimte, zodat ook zij hun oorlogsverhalen met de wereld kunnen delen.
Het boek is vlot geschreven. Het ene moment schrijft ze echt als een twaalfjarige, maar het andere moment komt ze heel volwassen over. Voor de oorlog hield Yeva ook al een dagboek bij, dus ze is voor haar leeftijd al een heel ervaren schrijfster.
Het boek zet je ook flink tot nadenken, want Yeva schrijft in haar dagboek: Iedereen kent het woord ‘oorlog’. Maar weinig mensen weten wat het werkelijk betekent. En laten we vooral hopen dat het voor altijd zo blijft.
Vanaf dag één houdt Yeva een dagboek bij. In dit dagboek schrijft ze op wat er gebeurt, wie van haar vrienden ze mist, maar ook hoe ze zich tijdens de oorlog voelt. Yeva’s dagboek is meer dan alleen een geschreven verhaal. Voor in het boek vind je een kaart van Oekraïne waarop is aangegeven wat hun vluchtroute was. Daarna begint elk hoofdstuk met krantenkoppen van die dag. Tussen de hoofdstukken door staan foto’s, maar ook allemaal whatsapp gesprekken van Yeva en haar vrienden. Via haar vrienden krijg je veel te weten over de situatie van Charkiv tijdens de oorlog, omdat de meeste van haar vrienden zijn gebleven. Aan het einde van het boek geeft Yeva haar vrienden ook wat schrijfruimte, zodat ook zij hun oorlogsverhalen met de wereld kunnen delen.
Het boek is vlot geschreven. Het ene moment schrijft ze echt als een twaalfjarige, maar het andere moment komt ze heel volwassen over. Voor de oorlog hield Yeva ook al een dagboek bij, dus ze is voor haar leeftijd al een heel ervaren schrijfster.
Het boek zet je ook flink tot nadenken, want Yeva schrijft in haar dagboek: Iedereen kent het woord ‘oorlog’. Maar weinig mensen weten wat het werkelijk betekent. En laten we vooral hopen dat het voor altijd zo blijft.
1
Reageer op deze recensie