Wegdromen naar Cornwall en intens meeleven met levensechte personages

Holywell Bay van Esther Stui las ik voor de leesclub van Ilona en Gerjo, en was mijn eerste kennismaking met deze auteur. Ik kwam er tijdens het lezen achter dat dit het derde deel is van de Cornwallserie. Daarom downloadde ik st. Michaels Mount en Love Rock ook meteen, maar het viel me op dat Hollywel Bay prima los te lezen is. Er komen veel verhaallijnen uit de eerdere delen samen in dit deel en dat is prachtig. Zo ontdekte ik dat er ook nog personages uit het eerdere Pencarrow terugkeren en je die dan eigenlijk nog voor de serie kunt lezen, maar het staat allemaal prima op zichzelf. De sfeer en de omgeving zijn echter zeer verslavend voor de lezer!

In Holywell Bay volgen we Ines die werk zoekt zodat ze in Cornwall kan blijven. Ze komt terecht bij het mysterieuze landgoed Trewellan, waar de tuinen perfect zijn, maar het huis er verwaarloosd en verlaten uit ziet. Ze houdt van het werken in de tuin en mag haar collega 's graag, maar in het onbewoonde huis hoort ze onverklaarbare dingen. Wanneer op een dag een meisje, Izzy, overstuur voor haar auto springt en Ines haar wil helpen, ontdekt ze dat er wel degelijk een bewoner is: Courtenay Devereaux, de vader van Izzy.

Het genre van haar verhalen noemt Stui deepgood: feelgood met diepgang en een vleugje spanning. Ze schrijft puur op gevoel en recht uit haar hart. Dat merk je meteen vanaf de eerste pagina. Je wordt direct ondergedompeld in een cosy sfeer en je wordt helemaal meegenomen naar de prachtige natuur van Cornwall. De personages zijn realistisch en komen tot leven. Ze krijgen het nodige op hun bordje, ook aan drama geen tekort dus. Wat het mooiste daaraan is, dat ze verbinding zoeken en elkaar steunen. Het verhaal staat bol van de warme vriendschap en mensen die klaar staan voor elkaar. Dit zorgt ervoor dat ze snel in je hart zitten. De schrijfstijl is toegankelijk en vlot waardoor het geheel toch luchtig blijft, ook al maken ze een hoop mee. Het plot van dit laatste verhaal zorgt ervoor dat de losse eindjes aan elkaar geknoopt worden en de epiloog zorgt voor een heerlijk feelgood gevoel.