Lezersrecensie
Geweldige baksels en een brute moord
De Amerikaanse Jessa Maxwell debuteert met een cosy thriller, waarin een bakprogramma met thuisbakkers de basis is voor een moord. De vertaling is van Marion Drolsbach en Mieke Trouw-Luyckx.
Een landgoed, een beroemde schrijfster van bakboeken en tevens eigenaresse van het landgoed Grafton en zes deelnemers die gaan strijden voor De gouden lepel. Zes dagen achter elkaar bakken, waarbij elke dag een deelnemer af zal moeten vallen. Het is al een paar jaar een beproefd recept, maar dit jaar gaat het allemaal een beetje anders.
Betsy Martin krijgt te maken met een co-host Archie Morris, een jonge presentator die in zijn eigen programma nogal tekeer gaat. Betsy zit niet bepaald te wachten op deze wijziging, maar de producenten doen, en zij heeft te volgen.
De bakdagen verlopen vreemd, want er lijkt sabotage te worden uitgevoerd door zout en suiker te verwisselen, branders staan ineens te hoog en koelkasten staan op een kier. Het levert goede tv op, maar het is niet zoals het zou moeten zijn en de deelnemers raken gefrustreerd. Dan volgt er een storm en ontdekt Betsy een lijk. Ineens is iedereen verdacht.
In korte hoofdstukken, waarin de perspectieven constant wisselen tussen Betsy en de deelnemers, leren we hen goed kennen. De deelnemers hebben allen hun eigen redenen om mee te doen aan het programma. Bakken kunnen ze, maar ze zijn vooral bezig met zichzelf. Jaloezie, depressie, onzekerheid, jeugdtrauma, het zijn maar een paar sleutelwoorden die passen bij de personages in het boek.
Het leest vlot, mede door de korte hoofdstukken en afwisseling. Maxwell maakt het de lezer ook niet moeilijk. Wel is het leuk om mee te puzzelen over wie wat heeft gedaan en waarom, en ook wie er is vermoord. Daarna vallen puzzelstukjes langzaam op z’n plek. Hoewel het plot een beetje rammelt, is het leuk om te ontdekken welke geheimen het landhuis verborgen heeft weten te houden. Een epiloog sluit het geheel af.
De gouden lepel is een fijne cosy crime, waar je als lezer volop mee kan puzzelen en dan toch verrast zal zijn door de uitkomst.
Een landgoed, een beroemde schrijfster van bakboeken en tevens eigenaresse van het landgoed Grafton en zes deelnemers die gaan strijden voor De gouden lepel. Zes dagen achter elkaar bakken, waarbij elke dag een deelnemer af zal moeten vallen. Het is al een paar jaar een beproefd recept, maar dit jaar gaat het allemaal een beetje anders.
Betsy Martin krijgt te maken met een co-host Archie Morris, een jonge presentator die in zijn eigen programma nogal tekeer gaat. Betsy zit niet bepaald te wachten op deze wijziging, maar de producenten doen, en zij heeft te volgen.
De bakdagen verlopen vreemd, want er lijkt sabotage te worden uitgevoerd door zout en suiker te verwisselen, branders staan ineens te hoog en koelkasten staan op een kier. Het levert goede tv op, maar het is niet zoals het zou moeten zijn en de deelnemers raken gefrustreerd. Dan volgt er een storm en ontdekt Betsy een lijk. Ineens is iedereen verdacht.
In korte hoofdstukken, waarin de perspectieven constant wisselen tussen Betsy en de deelnemers, leren we hen goed kennen. De deelnemers hebben allen hun eigen redenen om mee te doen aan het programma. Bakken kunnen ze, maar ze zijn vooral bezig met zichzelf. Jaloezie, depressie, onzekerheid, jeugdtrauma, het zijn maar een paar sleutelwoorden die passen bij de personages in het boek.
Het leest vlot, mede door de korte hoofdstukken en afwisseling. Maxwell maakt het de lezer ook niet moeilijk. Wel is het leuk om mee te puzzelen over wie wat heeft gedaan en waarom, en ook wie er is vermoord. Daarna vallen puzzelstukjes langzaam op z’n plek. Hoewel het plot een beetje rammelt, is het leuk om te ontdekken welke geheimen het landhuis verborgen heeft weten te houden. Een epiloog sluit het geheel af.
De gouden lepel is een fijne cosy crime, waar je als lezer volop mee kan puzzelen en dan toch verrast zal zijn door de uitkomst.
1
Reageer op deze recensie
