Cosy crime met goed geconstrueerd plot

De van oorsprong Amerikaanse Kristen Perrin woont sinds haar studie in Engeland. Ze is auteur van twee magische jeugdboeken en van de cosy crimeserie ‘Castle Knoll files’. Na Hoe ik mijn eigen moord oploste, is nu het tweede boek in het Nederlands uitgegeven. De vertaling is van Iris van der Blom en heeft als titel Hoe ik mijn eigen lot bezegelde.

Het tweede boek in de Castle Knoll-reeks begint met een proloog die nieuwsgierigheid wekt. Daarna gaat het verhaal verder waar het in het eerste boek ophield. Hoofdpersonage Annie Adams heeft het Gravesdown landgoed geërfd van haar tante Frances. Door een clausule in het testament moest Annie strijden voor de erfenis met als tegenstander Saxton Gravesdown. Wie van hen binnen een week de moordenaar van tante Francis wist te ontdekken, won. Annie ontmaskerde de dader, maar dat kostte haar bijna het leven. Nu woont ze in haar eentje in het grote landhuis. En weer krijgt ze te maken met een moord.

Annie vertelt haar verhaal als ik-personage en samen met haar kan je als lezer speuren naar de moordenaar. Maar het is een klus, want de informatie die tot de lezer komt, is dezelfde die Annie heeft en komt in kleine delen. Een dagboek van haar tante van vroeger helpt daaraan mee, en die fragmenten zijn onderdeel van het boek. Er blijken meerdere geheimen te zijn uit de tijd dat tante Frances jong was. Een auto-ongeluk waarbij destijds drie mensen omkwamen blijkt een centrale rol te spelen in de moord van nu. De vrienden met wie Frances in het verleden optrok zijn de verdachten om wie het nu draait. Een speciale rol is weggelegd voor de waarzegster Peony Lane, die in het vorige boek slechts een naam was die bij een voorspelling hoorde. Nu blijkt haar verleden van groot belang voor de geschiedenis rondom Castle Knoll en haar bewoners.

"Wat moet ze hebben meegemaakt om tot de overtuiging te komen dat de wereld zo'n angstaanjagende plek was dat het kabbelende dorpsleven in Castle Knoll niet was wat het leek?"

Perrin zet haar personages goed neer, maar diep gaat het niet. Doordat het verhaal over een relatief korte periode speelt, zit er weinig karakterontwikkeling in. Annie is een slimme jonge vrouw en een doorzetter. Ze is gedreven om de moordenaar te vinden. Handig is het feit dat ze goed kan opschieten met rechercheur Crane, die haar helpt aan politie-informatie. Crane krijgt een nieuwe baas, wat de omgang met Annie moeilijker maakt. Er lijkt wat romantisch te ontstaan, maar dat blijft alleen sluimeren.

Op beeldende manier wordt het leven in Castle Knoll uiteengezet en maakt zo de onderlinge verhoudingen duidelijk. Het gaat over gewone mensen, maar iedereen heeft geheimen en ze houden constant informatie achter. Er spelen geen grote emoties, maar de gedragingen zijn herkenbaar. De dialogen zijn realistisch weergegeven en dragen bij aan de oplossing van het mysterie. Met hulp van vriendin Jenny en het dagboek en de verzamelde dossiers van tante Frances wordt de geschiedenis rondom het ongeluk van de Gravesdowns opgehelderd. Acties van Annie's moeder, een receptioniste van het politiebureau en een tante die Birdy wordt genoemd, hebben allen hun nut en leiden uiteindelijk tot de ontmaskering van de moordenaar.

Het boek is cosy crime, geen grote spanning, geen enorme hoeveelheden bloed, maar wel moord en een speurtocht naar de dader door amateur-detective Annie. Het is luchtig geschreven en het tempo ligt niet hoog. Het is puzzelen tot het einde en het plot blijkt ingewikkelder in elkaar te zitten dan verwacht.

Hoe ik mijn eigen lot bezegelde is een knap geconstrueerde cosy crime en de puzzelstukjes liggen aan het einde allemaal op hun plek.

Het is weer even rustig in Castle Knoll. Maar er volgt nog een derde deel, dus zal het niet lang duren voor het dorpje wordt opgeschrikt door een volgende moord.