Een uniek en smeuïg kijkje in de wereld van de televisie

De auteur Henriette de Smet schrijft romans waarin sterke en bijzondere vrouwen de hoofdrol spelen. Zelf is ze werkzaam geweest als televisiemaker. In haar nieuwste roman Schaduwglans komt die kennis en ervaring goed van pas.

Dagmar, Daan en Simon, zijn drie personages die drie vakgebieden binnen de televisiewereld vertegenwoordigen. Dagmar is een jonge talentvolle presentatrice. Daan is programma-directeur bij CPB (Channel Prime Broadcasting) en Simon is producer en eigenaar van productiebedrijf Take Five. Afwisselend wordt vanuit hun oogpunt het verhaal verteld van hoe het eraan toegaat in de wervelende wereld van televisie.

Die opbouw levert een vlot verlopend verhaal op. De Smet werkt haar personages goed uit en zet ze midden in het leven neer. Ze hebben vrienden en vijanden, ze krijgen te maken met successen, maar ook met flops. De druk is hoog, de concurrentie ligt constant op de loer en mede daardoor maken ze niet altijd de beste keuzes. Wat volgt is een dynamisch verhaal, waarbij de drie hoofdpersonages worden gevolgd in hun dagelijks leven.

Dagmar is ambitieus, maar gaat niet over lijken. Haar grootste struikelblok is dat ze jong en onervaren is en opkijkt tegen een gladde ervaren presentator Michel. Met haar vriendin Gwen heeft ze goede gesprekken. Die gaan over problemen waar ze beiden tegen aanlopen, zowel op gebied van werk als privé, wat af en toe tot smeuïge roddels/verhalen leidt. Daan heeft ook zo zijn problemen. Programma’s die hij wil hebben moet hij onderbrengen bij een van de productiebedrijven en hij komt onder druk te staan om bepaalde keuzes te maken. Hij is getrouwd, maar ook binnen zijn huwelijk rommelt het en is het een hele toer om alle ballen in de lucht te houden. Tenslotte is het Simon die echt in de problemen zit, veel kosten en weinig inkomsten en een presentatrice in dienst die wel van een drankje houdt. Niet zo gek dat hij noodgrepen toepast om te overleven.

Door de afwisseling van perspectief is het een levendig verhaal om te lezen. Het mee mogen kijken naar de ins and outs van de televisiewereld is erg leuk. In Schaduwglans is het een beetje voyeuristisch, omdat de situaties zijn uitvergroot en een soap karakter hebben. Maar daardoor leest het lekker en geeft het even zo goed een beeld van hoe het eraan toe gaat in de wereld van tv-productie en programmering.

De verhaalopbouw is goed. Als lezer word je meegenomen door de gebeurtenissen rondom de personages. Er zijn veel dialogen. De ene keer verloopt een dialoog vlot en is het herkenbaar hoe er met elkaar wordt gesproken. De andere keer is het ongemakkelijk met te veel uitleg, waardoor het niet natuurlijk overkomt. De schrijfwijze is prima, geen lastige zinsconstructies, maar gewoon goed leesbare tekst.

Schaduwglans is een roman met een levendig verhaal vanuit drie verschillende oogpunten beschreven. Het levert een origineel verhaal op over het maken van keuzes en de gevolgen ervan en geeft daarbij een uniek kijkje in de wereld van de televisie.