Haar huishoudster

Na een verwoestende brand in hun woning verhuizen Gina en Matt met hun twee jonge kinderen tijdelijk naar het luxueuze huis van jeugdvriendin Annie in Hastings, die zelf op reis is. Al kort na hun intrek staat Mary voor de deur. Ze stelt zich voor als de huishoudster van Annie en beweert dat ze ook tijdens Annie’s afwezigheid haar taken mag blijven uitvoeren. Hoewel Gina zich aanvankelijk ongemakkelijk voelt bij de aanwezigheid van een vreemde in huis, bevestigt Annie via bericht dat dit klopt. Toch blijft er bij Gina een sluimerend gevoel van achterdocht hangen – een voorgevoel dat ze maar moeilijk van zich af kan schudden.

Haar huishoudster is mijn eerste kennismaking met Samantha Hayes. Het boek valt binnen het genre domestic suspense: verhalen die zich grotendeels afspelen in de huiselijke sfeer en waarin de spanning ontstaat door geheimen, onderhuidse dreiging en verstoorde verhoudingen tussen de personages. Een genre dat mij doorgaans erg aanspreekt – en ook hier goed tot zijn recht komt.

Vanaf het moment dat Mary wordt geïntroduceerd, voel je dat er iets niet klopt, je blijft je durende het verhaal afvragen wat haar ware motieven zijn. Waarom zoekt ze juist dit gezin op? Wat drijft haar werkelijk? Dat maakt dat je als lezer voortdurend op je hoede bent.

De hoofdstukken worden afwisselend verteld vanuit het perspectief van Gina en Mary, allebei in de ik-vorm. Dat zorgt ervoor dat je dichter bij hun emoties staat. Bij Gina krijg je bovendien flashbacks naar haar verleden, waardoor langzaam duidelijk wordt waarom ze zo lang wegbleef uit Hastings en waarom de terugkeer extra beladen is.

De schrijfstijl van Samantha Hayes is toegankelijk, soepel en vaak beeldend waarbij ze aandacht besteed aan details. Ze weet dagelijkse scènes zo te beschrijven dat je er als lezer middenin staat. Een voorbeeld: “Met één druk op de knop komt de ultramoderne inbouwhaard tot leven, met likkende vlammen tussen gigantische namaakkiezels.”

Wat de sfeer betreft, speelt de schrijfster sterk met contrasten. Aan de oppervlakte is er de huiselijke gezelligheid – koffie zetten, kinderen verschonen, Netflix kijken – maar daaronder sluimert een gevoel van onbehagen. Het huis voelt niet veilig, kleine dingen kloppen niet, en de aanwezigheid van Mary versterkt dat beklemmende gevoel. Dit contrast tussen schijnbare geborgenheid en dreigende onrust maakt het verhaal extra spannend.

Ik vond Haar huishoudster een meeslepende en beklemmende thriller, waarin de onderhuidse spanning knap wordt opgebouwd. De wisselende perspectieven geven duidelijk aan dat er altijd meer aan de hand is dan wat op het eerste gezicht zichtbaar is.