Een boeiende tijdreis

Het boek 'De goede zoon' had ik met veel plezier gelezen en daarom had ik er vertrouwen in dat dit verhaal me ook zou bevallen, ook al stond het idee van tijdreizen me een beetje tegen.
Het verhaal neemt me meteen mee naar Amsterdam naar de bruggenschilder Rob Hollander, van wie het de taak is om alleen de Amsterdamse en de Schellingwouderbrug te schilderen. Een vreemd, maar komisch gegeven. Vervolgens gaan we terug naar zijn jeugd in Rijssen, waar hij gefascineerd raakt door Chris Vis, een jongetje van zijn leeftijd die met zijn moeder deuren langs gaat om het geloof te verkondigen.
Samen met hem gaat hij het bos in om 'de man in het bos' te bezoeken. Wat is daar gebeurd?
Als hij dan in een latere periode in zijn leven journalist is en een verhaal wil vertellen over zijn medestudenten filosofie, komt hij in contact met één van hen, Icks. Via hem reist hij terug in de tijd en krijgt de. mogelijkheid om iets recht te zetten waarvan hij spijt heeft. Dit is een heel boeiend gedeelte van het verhaal, waarin Rob veel herinneringen terughaalt. Een verhaal met een verrassend einde, waarin je wordt meegezogen.