Gewoon een fijn boek

Een verre vriend van Marleen Schmitz is haar zevende roman bij uitgeverij Zomer & Keuning. Ik lees al haar boeken altijd met veel plezier. Haar verhaallijnen zijn altijd zo uit het leven gegrepen en ze weet je te ontroeren.

Rita en Rutger kennen elkaars sinds hun vroege jeugd en zijn voor elkaar bestemd. Zij staat op het punt om te gaan werken als verpleegkundige op de afdeling orthopedie, hij is militair en wacht op uitzending naar Afghanistan. Hoewel het een vredesmissie betreft is Rita toch in alle staten. Ze is als de dood dat er iets met Rutger zal gebeuren.

Rita blijft alleen achter, nog bij haar moeder inwonen, maar ze besluit de draad van haar eigen leven op te pakken. Ze krijgt een leuke baan in een ziekenhuis in Den Bosch, ze maakt nieuwe vrienden, vindt een woning en volgt de drang die haar al lang achtervolgt. Ze gaat op zoek naar haar vader die op haar tweede uit haar leven verdween. Haar vader blijkt overleden te zijn, maar ze vindt uit dat ze een halfzus heeft, Michelle. Beide zijn vernoemd naar Beatles liedjes, Lovely Rita en Michelle, ma belle. Met Michelle bouwt ze een vriendschap op.

Dan komt Rutger terug als een andere man. Hij was getuige van een bomexplosie waarbij een vrouwelijke collega ernstig gewond raakte. Rutger gaat gebukt onder een oorlogstrauma, gepaard gaand met angst en schuldgevoelens en hij maakt de relatie uit. Rita’s harmonieuze leventje wankelt. Houdt ze genoeg van Rutger om zijn vertrouwen terug te winnen. Is er een toekomst samen?

Heel spannend is het verhaal niet, maar omdat je zo fijn meeleeft met de personages is het een heerlijke roman voor tussendoor of op vakantie. Met een harde kaft en leeslint is Een verre vriend mooi uitgegeven, gewoon fijn om te hebben.