Sterke stream of consciousness

In ‘Terroristen strijken niet’ zitten we bijna 200 bladzijden in het hoofd van Marga Cox, een gescheiden vrouw van middelbare leeftijd. Haar ononderbroken gedachtestroom is afwisselend tragikomisch, hilarisch, en verontrustend. Het is ontegenzeggelijk een boeiend verhaal van een vrouw die langzaam afglijdt en ten onder gaat aan haar eigen paranoïde gedachtekronkels.

Marga woont in een huurflatje en verhuurt haar slaapkamer aan Airbnb-gasten. Zelf slaapt ze dan wel een paar nachten in de keuken op een stretcher. Als haar volgende gasten twee donkere mannen met lange baarden zijn, voelt ze zich onveilig. De angst voedt haar fantasie. Wat als deze twee mannen, met wie ze geen woord kan wisselen, terroristen zijn? In een associatieve reeks van gedachten raakt Marga van de regen in de drup.

Regelmatig zijn er flashbacks naar Marga’s jeugd. Ze is de middelste van een groot gezin met broers en zussen, een gewelddadige, en nog wat meer ook, vader. Een moeder die nauwelijks van zich laat spreken. Marga zou niet al te snugger zijn, maar ze komt aan een man, Gerard , die degelijk en aardig lijkt. Ze hebben twee kinderen, Jessica en Martijn en er zijn twee kleinkinderen. Tien jaar eerder gooide Gerard de handdoek in de ring van het huwelijk, hij koos voor zichzelf en dat kan Marga nog steeds niet begrijpen. Ze houdt nog van Gerard en hoopt dat hij bij haar terugkomt, want zonder hem functioneert ze niet echt goed. We komen niet te weten wat anderen van Marga vinden, maar via Marga’s verwrongen geest kan de lezer dat prima zelf invullen. We weten ook niet wat de twee gasten met baarden eigenlijk doen, maar Marga onderzoekt hun tassen en dat zegt genoeg. Een gebedsmat, spijkers en een snelkookpan, dat is vragen om een bom. Aangezien de Spaanse Vuelta, wielermarathon, door Utrecht komt is dat de perfecte gelegenheid voor een aanslag.

Anika Redhed houdt Marga’s stream of consciousness tot het eind stevig in handen en dat is razend knap. Soms zakt de spanningsboog een beetje in, maar nooit lang. Er zijn genoeg wendingen die het motortje dat Marga heet gaande houdt. Als in een heuse Vuelta stomen we door naar het open einde. Het doek valt en dat is bijna jammer, want ineens moet je de aanwezigheid van Marga Cox uit je hoofd schudden.
Anika Redhed is bekend van haar reisverhalen & reisdagboeken, dit is haar eerste roman, die het midden houdt tussen een literaire thriller en een psychologische roman.