Lezersrecensie
Vijf sterren
Dit is mijn derde boek van TJR: de eerste was een groot succes (the seven husbands), de tweede vond ik gewoon oke (After I do) en deze....
Deze was weer een schot in de roos! Ik heb dit boek geluisterd en dat vond ik top, maar ergens ook zonde, omdat er soms zulke rake zinnen in stonden dat ik ze had willen overnemen. Nu moest ik dat uit mijn hoofd doen als ik weer van de fiets afstapte. Toch iets moeilijker haha!
Atmosphere vertelt het verhaal van Joan Goodwin, een van de eerste vrouwelijke astronauten bij NASA. Het boek speelt zich af in de eerste helft van de jaren '80. Joan is haar hele leven geïntrigeerd geweest door de sterren, dus zodra vrouwen worden toegelaten doet ze een gooi. Het eerste jaar wordt ze niet toegelaten, maar daarna is het raak.
Eenmaal in training wordt ze al snel heel hecht met een aantal van haar trainingsmaatjes: Vanessa, Donna, Steve, Griff, Hank en Lydia. Het is heel mooi om over die ontwikkelende vriendschappen te lezen, maar tegelijkertijd pijnlijk. Het boek is namelijk geschreven in twee tijdsperspectieven en in het heden gaat er een ruimtemissie helemaal mis.
TJR zuigt je als lezer in haar boek en laat je niet meer los. Ze neemt je mee op de golven van het verhaal en je gaat er zo in op dat je even verdwijnt in gewichtloosheid in je eigen leven.
Ook het liefdesverhaal dat in het boek zit is origineel, diepgaand en raakt diepe lagen van menselijke verbinding én de samenleving. Het stelt de samenleving van de jaren '80 aan de kaak en laat de wereld van Joan en haar partner dichtbij komen.
Ik heb zo genoten van dit rake, diepgaande, turbulente boek en kijk ernaar uit om weer een TJR uit te zoeken!
Deze was weer een schot in de roos! Ik heb dit boek geluisterd en dat vond ik top, maar ergens ook zonde, omdat er soms zulke rake zinnen in stonden dat ik ze had willen overnemen. Nu moest ik dat uit mijn hoofd doen als ik weer van de fiets afstapte. Toch iets moeilijker haha!
Atmosphere vertelt het verhaal van Joan Goodwin, een van de eerste vrouwelijke astronauten bij NASA. Het boek speelt zich af in de eerste helft van de jaren '80. Joan is haar hele leven geïntrigeerd geweest door de sterren, dus zodra vrouwen worden toegelaten doet ze een gooi. Het eerste jaar wordt ze niet toegelaten, maar daarna is het raak.
Eenmaal in training wordt ze al snel heel hecht met een aantal van haar trainingsmaatjes: Vanessa, Donna, Steve, Griff, Hank en Lydia. Het is heel mooi om over die ontwikkelende vriendschappen te lezen, maar tegelijkertijd pijnlijk. Het boek is namelijk geschreven in twee tijdsperspectieven en in het heden gaat er een ruimtemissie helemaal mis.
TJR zuigt je als lezer in haar boek en laat je niet meer los. Ze neemt je mee op de golven van het verhaal en je gaat er zo in op dat je even verdwijnt in gewichtloosheid in je eigen leven.
Ook het liefdesverhaal dat in het boek zit is origineel, diepgaand en raakt diepe lagen van menselijke verbinding én de samenleving. Het stelt de samenleving van de jaren '80 aan de kaak en laat de wereld van Joan en haar partner dichtbij komen.
Ik heb zo genoten van dit rake, diepgaande, turbulente boek en kijk ernaar uit om weer een TJR uit te zoeken!
1
Reageer op deze recensie
