Lezersrecensie
Een leuk inkijkje in het auteursvak
3,5-4
Nadat ik vorige maand mijn eerste Emily Henry luisterde, heb ik er nu voor het eerst één gelezen. Ik moest er even in komen, maar vond het uiteindelijk een erg fijn boek om te lezen.
Na Geweldig groots meeslepend leven heb ik nu wel het idee dat alle boeken van Henry zich in de schrijverswereld afspelen haha, maar dat is geen straf. Het is natuurlijk ook haar wereld en het is heel leuk om via een fictief verhaal binnen te mogen kijken in het hoofd en leven van een auteur.
In Beach Read lees je het verhaal van January. Wanneer haar vader overlijdt, komt ze erachter dat hij er een dubbelleven op na hield. Ze is er kapot van en als bijkomend nadeel lukt het ook niet meer om haar vak uit te oefenen. Als chicklitauteur schrijft ze over grote liefdes en goede aflopen, maar hoe doe je dat als je daar zelf (even) niet meer in gelooft?
Dan treft ze medeauteur en universiteitsrivaal Gus, die eveneens met een writers block zit voor zijn volgende serieuze roman. Ze gaan een weddenschap aan: wie het eerst een boek geschreven én verkocht heeft binnen het genre van de ander?
Het liefdesverhaal dat volgt is vrij voorspelbaar, maar wel mooi opgeschreven. Henry geeft diepgang aan haar personages en heeft mooie zinnen gevonden om dynamieken en opgedane inzichten te verwoorden.
"'Ze snoof wanneer ze lachte.' Mijn mondhoek trok een beetje op, ondanks het zware gevoel dat in me opkwam. 'Dat vind ik altijd zo mooi,' moest ik toegeven. 'Mijn beste vriendin doet dat. Dat geeft me altijd het gevoel dat ze in het leven verdrinkt. Op een goede manier. Alsof ze het door haar neus uitsproeit, als je begrijpt wat ik bedoel.'" (p.99)
Daarnaast was dus vooral het plot over boeken schrijven interessant. Daar heb ik ook echt wel het nodige van opgestoken! Wat wel een beetje irritant was in het plot, waren kleine discrepanties in informatie, bijv. over tuinmeubels waar ze op zitten die ze eerder al verkocht heeft, over niet in January's huis zijn geweest terwijl hij al wel een keer haar kleden heeft uitgezocht en zo nog een paar. Misschien foutjes in de redactie, misschien vertaalfoutjes, maar het ging wel opvallen.
Uiteindelijk heeft dat zeker niet mijn plezier verpest hoor. Het was zeker een fijn boek om te lezen en twijfel er niet aan dat ik vaker werk van Henry zal oppakken
Nadat ik vorige maand mijn eerste Emily Henry luisterde, heb ik er nu voor het eerst één gelezen. Ik moest er even in komen, maar vond het uiteindelijk een erg fijn boek om te lezen.
Na Geweldig groots meeslepend leven heb ik nu wel het idee dat alle boeken van Henry zich in de schrijverswereld afspelen haha, maar dat is geen straf. Het is natuurlijk ook haar wereld en het is heel leuk om via een fictief verhaal binnen te mogen kijken in het hoofd en leven van een auteur.
In Beach Read lees je het verhaal van January. Wanneer haar vader overlijdt, komt ze erachter dat hij er een dubbelleven op na hield. Ze is er kapot van en als bijkomend nadeel lukt het ook niet meer om haar vak uit te oefenen. Als chicklitauteur schrijft ze over grote liefdes en goede aflopen, maar hoe doe je dat als je daar zelf (even) niet meer in gelooft?
Dan treft ze medeauteur en universiteitsrivaal Gus, die eveneens met een writers block zit voor zijn volgende serieuze roman. Ze gaan een weddenschap aan: wie het eerst een boek geschreven én verkocht heeft binnen het genre van de ander?
Het liefdesverhaal dat volgt is vrij voorspelbaar, maar wel mooi opgeschreven. Henry geeft diepgang aan haar personages en heeft mooie zinnen gevonden om dynamieken en opgedane inzichten te verwoorden.
"'Ze snoof wanneer ze lachte.' Mijn mondhoek trok een beetje op, ondanks het zware gevoel dat in me opkwam. 'Dat vind ik altijd zo mooi,' moest ik toegeven. 'Mijn beste vriendin doet dat. Dat geeft me altijd het gevoel dat ze in het leven verdrinkt. Op een goede manier. Alsof ze het door haar neus uitsproeit, als je begrijpt wat ik bedoel.'" (p.99)
Daarnaast was dus vooral het plot over boeken schrijven interessant. Daar heb ik ook echt wel het nodige van opgestoken! Wat wel een beetje irritant was in het plot, waren kleine discrepanties in informatie, bijv. over tuinmeubels waar ze op zitten die ze eerder al verkocht heeft, over niet in January's huis zijn geweest terwijl hij al wel een keer haar kleden heeft uitgezocht en zo nog een paar. Misschien foutjes in de redactie, misschien vertaalfoutjes, maar het ging wel opvallen.
Uiteindelijk heeft dat zeker niet mijn plezier verpest hoor. Het was zeker een fijn boek om te lezen en twijfel er niet aan dat ik vaker werk van Henry zal oppakken
1
Reageer op deze recensie
