Het zware leven eind 1800

Een boek gaan lezen zonder je vooraf te oriënteren kan voor leuke verrassingen zorgen. Bij Publieke werken van Thomas Rosenboom ligt dat anders. Het boek speelt zich af 1888. Door de taal en het taalgebruik krijg je meteen het gevoel dat het ook in die tijd geschreven is, alleen al de eerste regels:” Waar wij vandaan kwamen was het graven nat. Dan voeren we uit, beugelen uit de bok, dan vol terug, het veen tot turf te drogen zetten”. Dat klinkt niet als een boek dat twintig jaar oud is. Je komt meteen in een wereld die onbekend is, de wereld van het turfsteken in een harde standenmaatschappij, waarin ieder zijn eigen plek had en je vooral niet met de verkeerde stand mocht omgaan.
Het boek kent twee hoofdpersonen, de neven Anijs en Vedder. Anijs heeft een apotheek in Hoogeveen, Vedder is vioolbouwer in Amsterdam. Al vanaf hun introductie wordt duidelijk dat het verhaal voor hen waarschijnlijk niet goed gaat aflopen. Deze dreiging blijft continu hangen en je ziet ze steeds verder afglijden. Dat gaat op een gegeven vervelen en zorgt voor een afname van het leesplezier.
De geschiedenis van twee verschillende stukken Nederland is heel mooi beschreven. De totstandkoming van het centrum van Amsterdam, zoals wij het kennen en het leven in de turfdorpjes behoren tot de betere stukken van het boek.
Rosenboom schrijft zo beeldend dat een scene met de Joodse Johanna op je netvlies blijft staan. Het boek is heel goed geschreven qua zinnen en taal, maar de bijna sadistische spanning wordt teveel . De weinige variatie in de spanning en onderliggende dreiging komt het verhaal niet ten goede. 3 sterren.