Overdaad schaadt, zelfs voor hackersbegrippen

‘Als dit universum ergens op sloeg, en als er een God bestond Die wist waar Hij mee bezig was, zou dit allemaal niet zijn gebeurd. Dan zou ik je nu een ander verhaal vertellen. Niet dit verhaal, niet eentje waarin mijn leven voor de tweede keer aan gruzelementen werd geslagen, twee weken voor mijn achttiende verjaardag.’ 

Nyahs woorden in Hacker van Ted Dekker zijn helder: haar leven 'sucks'. De thriller, vertaald door Willem Keesmaat, beschrijft het verhaal van de jonge tophacker. In een poging haar moeder te redden, werkt ze zichzelf elke pagina dieper in de nesten. Dekker doet niets om haar te redden: hij trekt de afgrond langzaam naar haar toe.

Bij een zwaar ongeluk is Nyah haar vader en haar broertje kwijtgeraakt. Haar moeder heeft het overleefd, maar kampt met een zware hersenbeschadiging. Nyah, tophacker, staat er min of meer alleen voor. In een uiterste poging haar moeder te redden, besluit ze het bedrijf van Walter Bell te hacken. Het moet haar voldoende geld opleveren om haar moeder mee te kunnen laten doen aan een wellicht effectieve behandeling. Samen met Pixel hackt ze het programma, komt ze achter allerlei bestanden en verliest ze haar vrijheid: Bell pakt haar op en laat Pixel verdwijnen. Vanaf dat moment staat Nyah er alleen voor. In een poging Pixel terug te vinden, te ontdekken wat er met het bedrijf aan de hand is én haar moeder te redden, zoekt ze oud-vriend Austin op. Samen met hem duikt ze nog verder het hackersleven in.  

Gedurende het hele verhaal wankelt Hacker. Enerzijds laat Dekker zich van een sterke kant zien in de thriller. Het verhaal van vriend Austin is boeiend en de gekozen perspectiefwisseling zorgt voor een aantrekkelijk verhaal. Bovendien kiest Dekker een vrij nieuwe wereld. Hij duikt samen met de lezer de wereld van de hackers in, maar gaat daarbij verder. Hij combineert het met de grenzen van de medische wereld en creëert nieuwe grenzen. Op die manier ontstaat een bijzonder verhaal waarin de lezer keer op keer verrast wordt.

De keerzijde van de medaille is ook nadrukkelijk aanwezig. Dekker maakt zich schuldig aan het begrip ‘overdaad schaadt’, op verschillende manieren. Allereerst beschrijft hij zoveel extra’s over het leven van de hoofdpersonen waardoor het, zeker in het begin, lastig bij te houden is. Continu heb je als lezer het idee dat je elk detail op moet slaan, terwijl dit later niet nodig blijkt.

Daarnaast is het verhaal regelmatig zeer voorspelbaar en erg toevallig: ‘Ik had de decryptieapplicatie bij me die ik had gemaakt om het beveiligingsprotocol van de deuren te omzeilen.’ Zowel Nyah als haar partner Austin heeft verrassend veel vaardigheden en komen regelmatig terecht in situaties waarin een normaal mens hooguit één keer in zijn hele leven in verzeild raakt. Hun nieuwsgierigheid en doorzettingsvermogen zijn aandoenlijk, maar tegelijkertijd ongeloofwaardig. Ze krijgen vrijwel álles voor elkaar; ook de dingen die je eigenlijk niet voor elkaar kunt krijgen. Ten slotte is ook de plot zelf overvol. Niet alleen het verhaal van Nyah krijgt een centrale rol, maar ook Austin heeft een verhaal dat op zichzelf uiterst interessant is. Op de achtergrond draait bovendien het verhaal van Bell en zijn bedrijf mee; iets waar je als lezer eigenlijk wel meer over wilt weten.

Dit alles lijkt jammer, want de boodschap in Hacker is aantrekkelijk. Het is iets waardoor Dekker zijn thriller naar een voldoende helpt:

‘‘Je denkt en daarom is de wereld en ben jij.’ ‘Natuurlijk. Je geest geeft vorm aan de werkelijkheid. Dat is het grootste geschenk dat we ooit van de natuur hebben gekregen. Het ervaren van de natuurlijke fenomenen is niet alleen de werkelijkheid zelf, maar heel de werkelijkheid.’’