Tobias ploetert voort

Wanneer Anna wordt ontslagen bij de plaatselijke krant gaat ze op zoek naar een nieuwe baan. Op internet ontdekt ze informatie over de organisatie De Rajinn. Nieuwsgierig klikt ze verder en dan ontdekt ze dat ze zich voor 3.000 euro in kan kopen in het hoofdkwartier van de organisatie. Zonder verder na te denken drukt ze op de knop. ‘‘Anna Miranda,’ zei hij, ‘Ik heet je welkom bij de Rajinn.’’ Anna’s ondoordachte, maar zeker ook spannende beslissing vormt de proloog van Het hart van de tijger, het derde boek in de reeks De nachtuilen van Jeroen van Unen.

Na een voor de lezer goed te begrijpen begin in de ‘normale’ wereld loodst Van Unen je mee naar de fantasiewereld waarin Tobias zich begeeft. Drie dagen nadat Tobias het volk van Havilah heeft bevrijd, is hij een stap dichter bij het bevrijden van Ivor. Zijn queeste blijft intact en het volgende doel is helder, zo vertelt Alexei: ‘Samen met Mauvi ga ik ervoor zorgen dat je alle tempels opent en een einde maakt aan de vete tussen de Oude Goden.’   

Gelukkig heeft Van Unen goed begrepen dat slechts een verhaal over een nieuwe zoektocht naar een tempel de lezer niet meer kan bekoren. Alleen de queeste van Tobias beschrijven is onvoldoende. De toevoeging van twee andere verhaallijnen lijkt dan ook een perfecte keuze. Het verhaal van Tobias wordt afgewisseld met het verhaal van Anna. Zij wordt door Bash naar het hoofdkwartier gebracht en ontmoet daar de andere investeerders. Ze krijgen elke dag speciale thee en op een dag zullen zij ook magische krachten bezitten. Anna, die zich aangemeld heeft om te onderzoeken of de organisatie kwaad of goed wil doen, stapt het avontuur in. Tegelijkertijd lijkt ook Bash opnieuw iets in zijn schild te voeren. Terwijl hij het hoofdkwartier bestiert, stuurt hij Lester naar de Denari-eilanden. Lester zal daar undercover uitzoeken wat Louis Vega van plan is.    

Hoewel later in het verhaal zal blijken dat de uitwerking van drie verhaallijnen een gouden greep is, lijkt dit in eerste instantie niet het geval. De start van het verhaal, met de ondoordachte acties van Anna, is ronduit te simpel. Het gedrag van de ‘normale’ Anna is volledig ongeloofwaardig en haar karakterisering is te naïef weergeven. Ze komt niet over als een jonge vrouw van deze tijd.    

Al vanaf de eerste hoofdstukken voel je de dreiging die de groep van Tobias moet ervaren. Echter, Van Unen buit dit gegeven in eerste instantie te weinig uit. Door te snel verschillende verhaallijnen door elkaar te laten lopen, geeft hij de lezer te weinig houvast en biedt hij amper diepgang. Ligt de focus nu bij Tobias, of toch bij Anna? Wat moeten we met Lester versus Louis en hoe moet je Bash plaatsen? Enerzijds creëert Van Unen hiermee een bijzondere vorm van spanning: je weet dat er op verschillende plaatsen wat gaande is, zonder dat je hoofdpersoon – Tobias – ervan weet. Anderzijds brengt het een groot nadeel met zich mee. De sympathie die je in andere boeken voor Tobias op kunt brengen, laat hier even op zich wachten. Hij lijkt de eerste hoofdstukken meer een bijrol te spelen dan een hoofdrol.    

Gelukkig keert het tij naarmate het boek vordert. De drie verhaallijnen komen dichter bij elkaar en bieden Van Unen de kans meer prijs te geven over de geschiedenis van de magie. Het hart van de tijger brengt de serie ‘De nachtuilen’ daarmee tot een nieuw level; er komt meer diepgang in het verhaal en motieven worden complexer. Het spel tussen goed en kwaad wordt ook in dit deel van de reeks goed uitgewerkt en ondanks de soms wat bizarre verhaalversnellingen, waardoor waardevolle verhaalelementen verloren gaan, belooft het verloop van het verhaal veel goeds.    

In de laatste zestig bladzijden lijkt Van Unen te knallen. Onverwachte wendingen plaatsen het verhaal in een, soms onnodige, stroomversnelling. Open lijntjes die plotseling uitgevochten dienen te worden maken Het hart van de tijger onvoorspelbaar en spannend. Na een wankele start maakt dat veel goed.