Een duistere, krachtige en meeslepende thriller over de grootste nachtmerrie van een moeder

Tijdens een extreem late sneeuwstorm in april worden twee twaalfjarige meisjes om het leven gebracht op een speelplaats, hun bloed glinsterend in de sneeuw. Eén van hen is Junie, de dochter van Eve Taggert. Opgegroeid in één van de armste gebieden van Amerika, grootgebracht door een labiele, keiharde moeder, staat Eve nog steeds bekend als ‘white trash’, uitschot. Ze heeft een zwaar leven, maar werkt hard omdat ze wil dat haar dochter een beter leven zal krijgen. Samen vormden ze een liefdevol gezin en nu Junies leven zo vroeg is beëindigd, zet Eve alles op alles om haar een zo waardig mogelijke nagedachtenis geven.

“Zelfs mijn vel deed zeer. Misschien was het het verdriet dat door mijn poriën naar buiten kwam. Mijn lichaam had geleden toen Junie op de wereld kwam. Het leek me alleen maar gepast dat het ook leed toen ze hem weer verliet.”

De moord op Junie wordt niet serieus onderzocht door de plaatselijke sherrif, waarop Eve besluit om zelf op onderzoek uit te gaan. En wanneer ze gaat graven, komt er allerlei modder naar boven. Ze zal personen moeten opzoeken met wie ze nooit meer contact had willen hebben in deze hechte gemeenschap, waardoor ze weer wordt geconfronteerd met het verleden dat ze zo graag achter haar had willen laten.

Eve is als personage ontzettend goed uitgewerkt en langzamerhand worden er steeds meer stukjes van haar verleden onthuld, waardoor je beter begrijpt hoe haar leven gevormd is en waarom ze zo graag verandering wilde aanbrengen voor haar dochter. Haar stem is rauw en hard, terwijl haar verhaal tegelijkertijd overstroomt van liefde voor haar dochter. Net zoals tijdens de rest van haar leven, is ze ook in deze zoektocht hoofdzakelijk op zichzelf aangewezen. Het verhaal wordt in het begin langzaam opgebouwd, waardoor je Eve en de setting goed leert kennen. Later volgen gebeurtenissen elkaar sneller op, maar nergens voelt het gehaast en je voelt de hele tijd een onderhuidse spanning, totdat het verhaal tot een schokkende climax komt.

Door de opbouw en het gebruikte perspectief is ‘Het duister’ een bijzondere thriller. Het is een duister verhaal over rouw, de liefde van een moeder voor haar dochter, familiebanden, trauma, de wil om te ontsnappen aan je verleden en een moordzaak met een vrij onverwachte dader. Het is een erg sterk en meeslepend geschreven boek over de grootste nachtmerrie van een moeder, echt een aanrader!