Fijne, liefdevolle novelle

Na een paniekaanval boekt Carlijn in een opwelling een ticket naar Rome. Ze is de weg een beetje kwijt en wil uitzoeken wat ze wél wil. En waar kun je jezelf beter (her)ontdekken dan in Rome? Op haar eerste dag in de stad ziet ze Luca, een fotograaf met een polaroidcamera. Hij blijkt in te huren te zijn als Instagram-boyfriend-fotograaf. Carlijn besluit het erop te wagen, want ze is er nu toch. Luca laat haar de mooiste plekken van Rome zien, en elke dag ontdekt Carlijn zichzelf een beetje meer én de liefde.

“O, alle kardinalen nog aan toe” (quote), wat een heerlijke novelle heeft Vivian van Leeuwen met alle wegen leiden naar Rome (en naar jou) geschreven. Dit verhaal zit vol warmte, liefde, zelfontdekking en fijne momenten. De worsteling van Carlijn met het strak georganiseerde leven dat ze leidde, is herkenbaar en maakt haar tot een levensecht personage. Elke dag in Rome begint voor haar met een groepschat met haar twee zussen, ontzettend grappig en ook al heel herkenbaar. Humor is sowieso op een fijne manier aanwezig in dit verhaal. Carlijn is doof en draagt een gehoorapparaat dat Helena heet. Het speelt geen hoofdrol, maar Helena komt wel af en toe komt, op een ongeforceerde manier, om de hoek kijken. Bovendien praat Carlijn op een ontzettend leuke en grappige manier in zichzelf.

En wat een heerlijke chemie hebben Carlijn en Luca. Ze dagen elkaar elke dag weer uit om het beste uit zichzelf te halen, en dat is echt mooi. Er zijn geen grootse momenten tussen hen, maar juist kleintjes die zich elke dag opbouwen. Van Leeuwen gebruikt hiervoor een levendige en sprekende schrijfstijl, waardoor je de straten van Rome voor je ziet en de aantrekkingskracht tussen Carlijn en Luca tot in je tenen voelt. “Hij knipoogt weer die knipoog waardoor ik mee wil gaan in alles wat hij voorstelt.” Zonder dat die aantrekkingskracht ergens overheersend wordt, de zelfontwikkeling van Carlijn blijft centraal staan en dat is wat dit verhaal ook zo sterk maakt. De opbouw is uitstekend gedaan. De aanleiding voor de paniekaanval en de vlucht naar Rome, blijft lang onbekend. Carlijn refereert er wel naar, maar durft het lang niet hardop uit te spreken. Zo leer je langzaamaan meer over de achtergrond van Carlijn. Maar ook Luca is een goed uitgewerkt personage om van te houden. Doordat de twee elkaar bevragen op een spontane, schattige manier, leef je snel met ze mee. Nog leuker is hoe een dobbelsteen ze hierbij helpt.

Met Alle wegen leiden naar Rome (en naar jou) heeft Van Leeuwen een novelle geschreven die warm, grappig en vooral mooi is. Het is niet moeilijk om hier het echte feelgood-gevoel aan over te houden.