Meer dan 5,8 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Slow burn romantiek met vooral leuke bijpersonages

MarloesN 20 augustus 2024 Hebban Recensent

Adalyn Reyes werkt voor de voetbalclub van haar vader, de Miami Flames. Als het tijdens een feestje goed misgaat en ze de mascotte aanvalt, gaat de video viraal. Haar vader is woedend en stuurt haar voor een speciale opdracht naar Green Oak. Dat is alleen niet helemaal wat Adalyn ervan verwacht had, want het gaat niet om een professioneel team. Gelukkig is oud-voetballer Cameron Caldani daar om haar te helpen, al gaat dat na hun eerste ontmoeting niet meteen van harte. De vertaling van Liefde in het spel, het derde boek van de Spaanse auteur Elena Armas, is gedaan door Jacodine van de Velde.

'Terwijl Adalyn en Cameron heel langzaam bij elkaar komen, zijn het de bijzondere personages die het verhaal pas echt kleur geven.' – recensent Marloes

Om te beginnen is het belangrijk dat je weet dat Liefde in het spel een zogenoemde slow burn is. Dat betekent dat de liefde zich vrij langzaam opbouwt, maar ook dat de personages tijd nodig hebben om zich te ontwikkelen. Veel tijd. Dat langzame tempo is niet voor iedere lezer prettig, zeker als je juist snelle verhalen gewend bent. Het begin van het verhaal verloopt dan ook vrij moeizaam en saai, met weinig actie. Het eerste hoofdstuk voelt verwarrend omdat niet meteen duidelijk is wat er aan de hand is. Ook gebeuren er vooral gekke dingen, zoals de aankomst van Adalyn in Green Oak, de eerste ontmoeting met Cameron en de verwarring over een kip (of haan). Sommige gebeurtenissen of dialogen voelen bovendien overdreven of aangedikt. De wat formele schrijfstijl van Armas draagt ook niet bij aan een vlot of samenhangend verhaal. Het kan daardoor lastig zijn om je aandacht erbij te houden of van het verhaal te genieten.

Pas wanneer je bijna halverwege bent, komt er eindelijk vaart in het verhaal. Zelfs de schrijfstijl lijkt anders, met zinnen die beter lopen en gebeurtenissen die elkaar iets sneller opvolgen. Er is meer zachtheid bij de personages en het wordt makkelijker om sympathie op te brengen voor Adalyn en Cameron. Vooral Adalyn laat zich van een veel zachtere kant zien, waardoor je een beter inkijkje krijgt in haar karakter. Ze komt uit een keiharde voetbalwereld met een nog hardere vader, wat in niets lijkt op het rustige dorpje Green Oak. Ze heeft zich altijd staande gehouden als vrouw in een mannenwereld, maar hier zijn er sympathieke mensen, geiten en yoga. Het duurt lang voordat ze dat onwennige achter zich laat, maar als dat eenmaal gebeurt, is ze in staat om te accepteren wie ze is. Cameron blijkt daarin een grote steun, terwijl hij zo zijn eigen verleden heeft om te accepteren. Het is een stoere man met een fijne, zachte kant. Zijn te pas en te onpas gebruik van het woord 'liefje' kan wel op je zenuwen werken. Maar het is mooi dat de twee, na een korte haatperiode, elkaar verder helpen.

Terwijl Adalyn en Cameron heel langzaam bij elkaar komen, zijn het de bijzondere personages die het verhaal pas echt kleur geven. Zoals de negenjarige Maria met haar geit Brandy. Maria is misschien wel het wijste personage van allemaal. Ze weet op een ongedwongen en leuke manier je hart te stelen. Ook haar broer is een rustig en fijn personage. Net als Josie, die min of meer aan het hoofd staat van alles wat er in Green Oak gebeurt. Stiekem doet ze er alles aan om Adalyn en Cameron aan elkaar te koppelen. Adalyns vader is een heel ander verhaal – een stugge man die alleen om zichzelf geeft – maar haar moeder is juist het compleet tegenovergestelde daarvan. Ook zij maakt af en toe met veel bombarie haar opwachting, net als beste vriend Matthew. Al is het wel vreemd dat hij op afstand blijft doordat Adalyn hem alleen via de telefoon spreekt. Het einde geeft echter weg dat zijn verhaal nog niet af is, en dat klopt ook. Hij speelt namelijk de hoofdrol in The Fiancé Dilemma, dat in de zomer van 2024 in het Engels is verschenen.

In het dankwoord geeft Elena Armas toe dat Liefde in het spel geen makkelijk boek was om te schrijven. Het is jammer dat het ook geen makkelijk boek om te lezen is geworden. Verwacht geen uitspattingen, diepgaande gesprekken of grote ontwikkelingen bij Adalyn en Cameron. Houd je echter van een verhaal in een langzaam tempo met een paar pittige seksscènes, dan is Liefde in het spel, mede door de leuke bijpersonages, een prima boek om je mee te vermaken.

Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!

Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een heet boek' en 'Lees een sportief boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van MarloesN

Gesponsord

Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.