Echte liefde in de Achterhoek

Als je de drukke stad Amsterdam gewend ben, is (tijdelijk) verhuizen naar de Achterhoek een behoorlijke stap. Dat ondervindt ook Dorothee, die door een erfenis van haar opa Boaz, met wie ze het contact door omstandigheden heeft verloren, in een huis in de middle of nowhere belandt. Ze moet dertig dagen in het huis verblijven om de eigenaar te kunnen worden. Maar wat staat haar daar, ver weg van de bewoonde wereld zoals ze dat kent, te wachten?

‘Misverstand in de middle of nowhere’ begint meteen met een grappige, vrolijke proloog die meteen de titel van het boek eer aandoet. En het zet direct de toon voor de rest van het boek: levendig, grappig en herkenbaar. Het verhaal is vanaf de eerste zin goed te volgen, erg grappig en je voelt meteen wat er gebeurt. Het is alsof de gebeurtenissen voor je ogen plaatsvinden, zo sterk is de schrijfstijl van Lis Lucassen. De korte zinnen hebben een fijne cadans, waardoor je in een prettig leesritme komt. Dat maakt het geheel zo vlot, net als de korte hoofdstukken (altijd fijn na een drukke werkdag). De laatste zin van de proloog is bovendien precies wat je je als lezer ook afvraagt: “hoe ik in deze situatie verzeild ben geraakt?” En om dat te beantwoorden gaan we direct terug naar de dag dat Dorothee meer hoort over haar erfenis. Inclusief huis in de Achterhoek, een plek dat voor Dorothee aanvoelt als het einde van de wereld. Een groter contrast met haar leven in de stad Amsterdam is bijna niet mogelijk. Iedereen kent elkaar hier en dat levert soms wat vreemde gebeurtenissen op. Openbaar vervoer is er amper dus Dorothee moet zich verplaatsen met een fiets, scooter of meerijden met iemand. En dan is er nog Wes, met wie ze het huis mag delen. Het mag geen misverstand heten dat ze nader tot elkaar komen. En dat is echt niet erg, want deze jongen is lief! Voor je het weet, ben je zelf verliefd op hem. Zijn prachtige, lieve woorden en kleine gebaren zijn om van te smelten. En dan vooral: "Als je weet hoe iemand in elkaar steekt, kun je zonder te proeven al weten dat je het lekker vindt." (p.99) Zo raak! En dat is misschien wel het allermooiste aan ‘Misverstand in de middle of nowhere’; Dorothee en Wes vallen geleidelijk voor elkaar, zoals dat in het echte leven ook zou zijn. Dit is echte liefde, geen erotische new adult. Verwacht dus hier geen steamy scènes!

Lis Lucassen gaat echter ook serieuze thema’s niet uit de weg. Denk dan bijvoorbeeld aan acceptatie (van keuzes en jezelf en anderen), spijt en verdriet (om verlies, van dierbaren en wat je mist in je leven). Dorothee heeft het moeilijk met haar verleden, maar dat geldt ook voor Wes en andere personages. Gaandeweg leren ze dingen accepteren. Het verblijf in de Achterhoek leert Dorothee bovendien veel over zichzelf, en dan vooral waar haar passie ligt. En dat levert ontzettend leuke en vrolijke scènes op, die gegarandeerd een glimlach op je gezicht toveren.

Lis Lucassen schrijft levendig, realistischer en zonder al te moeilijke woorden. Wat wel tegen kan staan, zijn de vele (soms vergezochte) vergelijkingen en herhalingen. Dorothee bloost aan één stuk door af en toe. De vergelijkingen zijn leuk bedacht, maar ze voegen vaak zo weinig toe en zijn niet nodig voor het verhaal. Ze halen eerder de vaart eruit. Voorbeelden zijn: "Ze blijven in mijn keel steken op dezelfde pijnlijke manier als die ouwe biscuitjes die hier op tafel liggen" (p. 27), "voel ik me zo ongeveer kauwgom onder zijn te dure, te puntige, te leren veterschoenen" (p. 82) en "Het is als zo'n som bij wiskunde over twee treinen die elkaar tegemoet rijden en dat jij dan moest bepalen op welk punt ze elkaar kruisen" (p. 192). Zonde, want dit verhaal heeft genoeg in zich om dat soort zinnen niet nodig te hebben. De personages zijn weliswaar niet allemaal even goed uitgediept, maar dat doet dan weer niets af aan dit vrolijke, romantische verhaal.

De vrolijke cover van ‘Misverstand in de middle of nowhere’ geeft al genoeg reden om dit boek op te pakken. Maar ook de inhoud mag er zijn. Een boek moet vooral niet meteen al zijn geheimen prijsgeven, en dat is juist in dit boek zo ontzettend goed gedaan. Wie van (kleine) romantiek en humor houdt, in een verhaal met een twist en serieuze ondertoon, mag ‘Misverstand in de middle of nowhere’ zeker niet negeren. Mogelijk heb je dan ook zin in de volgende delen uit deze serie.