ik ruik de blaadjes van de thee

Na ‘Alle controle kwijt’, ‘Hart te huur’, ‘Pak(je) van mijn hart’, ‘Vleugje salie & korreltje zout’ mocht ik vanuit de Verhalenfabriek ook ‘Het kleine theehuis van Lou’ lezen geschreven door Amelie Storms.

Ik las ‘alle controle kwijt’ en ‘Vleugje salie & korreltje zout’ eerder voor de Valentijnprijs 2024. De andere verhalen heb ik ook voor de Verhalenfabriek mogen lezen.
Het boek werd op de mail net voor de kerst aangeboden en dat was dan ook een leuke verrassing zo voor de feestdagen.

In het ‘Kleine theehuis van Lou zit het Lou allemaal niet zo mee in haar leven. Ze raakt haar baan, huis en vriend kwijt. Ze werkt als receptioniste en woont door alles weer bij haar ouders. Dan krijgt ze een lot in haar handen om haar eigen theehuis te beginnen. Een waar paradijs waar ze haar voorliefde voor thee in kwijt kan, of toch niet? De eigenaar blijkt andere plannen te hebben met het theehuis en daar lijkt het paradijs van rust aan haar neus voorbij te gaan. Ze moet vechten voor wat ze waard is en wat is toch die aantrekkingskracht die die eigenaar heeft?

Net als in Vleugje salie & korreltje zout laat Amelie Storms zien dat ze zich daadwerkelijk verdiept heeft in het verhaal. De kruiden in het ene verhaal en nu de wereld van de thee. Wat een complexe wereld is dat toch, thee bereiden. Vluchtig heb ik de soorten wel even opgezocht die in het verhaal naar voren kwamen als ik ze niet zeker kende.
Je leert Lou goed kennen. Een herkenbaar persoon die in de huidige tijd het gerust zou mee kunnen maken. De verstandhouding met de eigenaar en wat er tussen hen broeit, heeft Amelie Storms luchtig en prettig met een behoorlijk inlevingsvermogen beschreven.

Dit tussendoortje heb ik met groot plezier gelezen. Herkenbaar, concreet en vlot geschreven. Ik denk zelfs dat dit verhaal voor mij mijn favoriet ‘Vleugje salie & korreltje zout’ heeft overtroffen.

Bedankt Verhalenfabriek voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.