Lezersrecensie
De prins van elders
Esin is een hardwerkende studente en bij haar komt de opleiding dan ook op de eerste plaats. Zeker heeft ze vrienden, maar ze heeft een toekomstbeeld waar ze ook echt voor gaat. Dan ontmoet de Emir. Een knappe vreemdeling die blijft opduiken en dan ook nog haar nieuwe docent blijkt te zijn. Gevoelens en allerlei aparte gebeurtenissen zorgen ervoor dat Esin sommige dingen anders gaat zien. Maar wat gebeurt er nu eigenlijk om haar heen allemaal?
In "De prins van elders" wordt heel mooi een stukje mythologie in het verhaal verweven. Evenals de werken van Poe. De combinatie met het hedendaagse maakt dit verhaal toch net weer wat interessanter.
Met momenten heb je als lezer echt het gevoel dat er iets spannends te gebeuren staat, alleen zwakt dat snel weer af. De echte spanning zat er pas op de laatste 30 pagina's in. Het verhaal wordt heel mooi en gedetailleerd opgebouwd. Maar naarmate het einde in zicht komt, voelt het alsof het snel afgewerkt dient te worden. Er hadden qua gevoel best nog meer hoofdstukken gebruikt mogen worden om het einde net zo mooi gedetailleerd neer te zetten als de rest van het verhaal.
Voor de rest is het qua gevoel meer een feelgood roman. De paranormal romance komt wel naar voren, maar ik had er meer van verwacht. Wel worden bepaalde dingen goed uitgelegd. Zoals de Hellosianen, waar ze vandaan komen en wat ze nodig hebben, net als de Angorianen. En enkele verhaallijnen zijn niet "afgerond". Het verhaal van Aylin en dat van Orçun waren nog volop in ontwikkeling. Maar die worden niet afgesloten waardoor je als lezer met vragen blijft zitten.
Het verhaal an sich is leuk. Een soort van "verboden liefde" en de man die als held wordt neergezet. Hoewel de vrouwelijke hoofdpersoon een groei doormaakt tijdens het verhaal. Dit is heel mooi uitgewerkt door Alibey. Vooral het romance stuk heeft er voor gezorgd dat ik met plezier verder heb gelezen.
Ben je op zoek naar een romance verhaal met een paranormaal tintje en waar er niet al te veel sprake is van spanning? Dan is "De prins van elders" het boek dat je zoekt!
In "De prins van elders" wordt heel mooi een stukje mythologie in het verhaal verweven. Evenals de werken van Poe. De combinatie met het hedendaagse maakt dit verhaal toch net weer wat interessanter.
Met momenten heb je als lezer echt het gevoel dat er iets spannends te gebeuren staat, alleen zwakt dat snel weer af. De echte spanning zat er pas op de laatste 30 pagina's in. Het verhaal wordt heel mooi en gedetailleerd opgebouwd. Maar naarmate het einde in zicht komt, voelt het alsof het snel afgewerkt dient te worden. Er hadden qua gevoel best nog meer hoofdstukken gebruikt mogen worden om het einde net zo mooi gedetailleerd neer te zetten als de rest van het verhaal.
Voor de rest is het qua gevoel meer een feelgood roman. De paranormal romance komt wel naar voren, maar ik had er meer van verwacht. Wel worden bepaalde dingen goed uitgelegd. Zoals de Hellosianen, waar ze vandaan komen en wat ze nodig hebben, net als de Angorianen. En enkele verhaallijnen zijn niet "afgerond". Het verhaal van Aylin en dat van Orçun waren nog volop in ontwikkeling. Maar die worden niet afgesloten waardoor je als lezer met vragen blijft zitten.
Het verhaal an sich is leuk. Een soort van "verboden liefde" en de man die als held wordt neergezet. Hoewel de vrouwelijke hoofdpersoon een groei doormaakt tijdens het verhaal. Dit is heel mooi uitgewerkt door Alibey. Vooral het romance stuk heeft er voor gezorgd dat ik met plezier verder heb gelezen.
Ben je op zoek naar een romance verhaal met een paranormaal tintje en waar er niet al te veel sprake is van spanning? Dan is "De prins van elders" het boek dat je zoekt!
1
Reageer op deze recensie