Een gezellige, fijne feelgood roman

In ‘Het jaar rond’ is Tilly Parker net verhuisd naar Kingsfield om daar als juf aan de slag te gaan. Ze begint een moestuin bij Volkstuinvereniging Ivy Lane. Tilly wil graag rust en alleen zijn omdat ze heftige dingen heeft meegemaakt. Maar op de volkstuin speelt zich een compleet sociaal leven af met leuke evenementen en je daar afzonderen blijkt niet eenvoudig te zijn. Ze maakt kennis met de verschillende mensen op de tuin en krijgt gelukkig ook de nodige hulp want tuinieren heeft zo zijn uitdagingen.

Dat een moestuin allesbehalve saai is, bewijst deze roman want er gebeuren veel fijne, verdrietige en spannende gebeurtenissen. Het is een leuke setting waardoor je (bijna) zelf je eigen groente zou gaan verbouwen. Ivy Lane blijkt een plek te zijn waar je nieuwe vrienden maakt en “leert, groeit en heelt”. Het verhaal wordt in de ik-vorm vanuit Tilly verteld. Zij is een sympathiek, ondernemend en zorgzaam personage met een hoop emotionele bagage. Het boek is opgedeeld in vier delen en Tilly groeit door de seizoenen heen. De lente voor een voorzichtig nieuw begin, de zomer waarin ze haar hart weer openstelt, de herfst om los te laten en in de winter ontstaan er warme verbindingen.

Dit is het vierde boek van Cathy Bramley dat vertaald is. Ook in deze feelgood gaat het over een Brits dorp en over opnieuw beginnen, vriendschap, liefde en een nieuwe familie vinden. Na een hoop verdriet, schuldgevoelens en eenzaamheid durft het hoofdpersonage weer te vertrouwen op anderen en in een tweede kans op geluk. De auteur weet je met haar vlotte schrijfstijl moeiteloos mee te nemen in het leven van Tilly en ondanks haar traumatische verleden blijft het luchtig. Er zijn veel bijpersonages waar je ook veel van te weten komt. Sommige zijn nogal excentriek en dit maakt het humorvol. Er was alleen een wending m.b.t. een mannelijk personage waarvan ik dacht dit kan eigenlijk niet, maar verder heb ik heerlijk lang genoten van dit boek (464 blz). Dit is absoluut een fijne, gezellige feelgood.