Karin overtreft zichzelf opnieuw..

De ijskelder is het derde deel van de Rosaville serie van Karin Quint. Ik heb erg genoten van de eerdere delen en mijn verwachting was daardoor best hoog.
Heeft dit boek mij opnieuw verrast?

Het is 1946, de oorlog is voorbij.. maar nee, de oorlog is helemaal niet voorbij. Niet voor Alix die op het verwaarloosde landgoed Rosaville woont, in haar eentje. Moeder overleed in de oorlog en vader zit opgesloten in een interneringskamp voor nsb'ers. Broer Willem is eerder al naar Canada vertrokken. Zij, de 'dochter van', voelt zich ook besmet, ze durft de deur bijna niet uit. Haar enige gezelschap is de hond Winter. Ze heeft geen rooie cent, maar wél een onverkoopbaar landgoed. Ze kan geen kant op.
Totdat ineens een jeugdvriend voor de deur staat. Hij is fotograaf/journalist en vertelt haar over de geruchten.. Vader zou iets verstopt hebben in de ijskelder.
Christiaan wil haar helpen, laat zich niet wegjagen, ook al is ze een schim van wie ze ooit was. De oorlog heeft sporen achtergelaten.

Ondertussen is ze ook verplicht om huurders in huis te nemen vanwege de woningnood. Ze is nogal gesteld op haar rust, maar het brengt haar wel wat op en later zal blijken dat het nog meer voordelen heeft.

Wat ze in de ijskelder vinden ga ik uiteraard niet verklappen. Het zorgt er wel voor dat Alix en Christiaan veel tijd samen doorbrengen om uit te zoeken wat ze met de vondst moeten doen. En zo staat ze opeens niet meer overal alleen voor. Ook de huurders blijken geluk te brengen.
Het is een hartverwarmend maar ook spannend en ontroerend verhaal.

Karin heeft een heerlijke stijl van schrijven met gevoel voor detail.. De sfeer van die periode voel je en ook de emoties van Alix zijn goed weergegeven. Er zit vaart in het verhaal en het verveelt nergens. Ze weet je aan het boek gekluisterd te houden.

Langzaam komt Alix weer tot leven als ze hulp kan aanvaarden en vriendschap vindt.
En wat ben ik nu benieuwd naar het vierde deel!

Mocht je deze serie nog niet kennen.. Het is echt een aanrader en dat zegt iemand die zelden series leest.
Dus.. Jazeker, dit derde boek is opnieuw een prachtig en bijzonder verhaal.