Levensecht

Het bombardement op Rotterdam door de ogen van een kind. Joop is net 13 jaar geworden in mei 1940 als het onrustig wordt in de stad.
Hij is op straat als de hel losbreekt.. op weg naar zijn broer.

Marte Jongbloed kan enorm goed de sfeer oproepen van een situatie, je loopt mee met Joop door de brandende stad, voelt de hitte, ademt de rook.. ziet de chaos.. Het is een sinistere wereld ineens. Mensen op de vlucht, mensen die hulp nodig hebben..

Als alles zo’n beetje plat ligt raak je gedesoriënteerd, waar moet je naartoe.. Naar huis, maar dan blijkt dat Joop zijn huis er niet meer staat. Waar zijn zijn moeder en zus? Zijn ze veilig? Hij dwaalt rond in een verwoeste stad..
Samen met Marie die hij onderweg tegenkomt helpen ze waar ze kunnen met in hun hart de angst en hoop..

Een stuk geschiedenis dat we niet mogen vergeten is in dit boek kort maar krachtig en heel voelbaar neergezet.
Marte Jongbloed schrijft zo levensecht dat het goed doordringt hoe het was. Dat je beseft dat dit echt gebeurt is.. Al zijn de personages verzonnen. Het is een dun boek, dat is ook een talent om in weinig woorden zoveel te vertellen, een verhaal dat er toe doet, een belangrijk verhaal, juist voor kinderen, voor de jeugd. Omdat deze verhalen levend moeten blijven.

Achterin het boek geeft de schrijver informatie over de feiten en geeft ze tips voor interessante boeken ed voor als je meer wilt weten.
Zeker een boek die in schoolbibliotheken thuishoort.