Spannende lugubere psychologische thriller

Onlangs las ik De setarspeler van Anne van Zwieten, een fijnzinnig geschreven verhaal over een zachtaardige vluchteling... waar ik erg van heb genoten.

Nu las ik deze thriller van dezelfde schrijver, een totaal ander verhaal! 
In beide boeken komen mensen met een beperking voor, niet geheel toevallig denk ik. Ik vind dat wel mooi én ook bijzonder. Dat het bijzonder is zegt eigenlijk al dat dit te weinig voorkomt.

In dit verhaal, dat zich wederom in Leiden afspeelt, staat Inez centraal, ze is net gestopt met haar balletcarrière als haar relatie met Daniël stukloopt. Hij bedroog haar, maar blijft haar stalken en maakt het haar behoorlijk lastig, tot aan bedreiging toe. 
Ondertussen begint Ine met een nieuwe hobby; fotografie, en leert daar Marc kennen. Ze vinden elkaar in hun passie en in meer. Hij is soms wel wat apart en heeft een fascinatie voor gierzwaluwen. 
Na een spannende, nieuwsgierig makende proloog leer je eerst de hoofdpersonen kennen en ontwikkelt zich voorzichtig een liefde. 
Maar als Inez nietsvermoedend een foute opmerking maakt is Marc woest. Is ze opnieuw op een foute man verliefd? 

In deel 2 komen er nieuwe ontwikkelingen en wordt het ook echt spannend, én nogal luguber. Je wilt desondanks steeds doorlezen. En dat deed ik dus ook maar.. ten koste van mijn nachtrust. Maar ja, ik kon toch niet slapen hihi. 

Het lijkt zo een andere stijl als in De setarspeler, maar beide verhalen zitten erg goed in elkaar en lezen gemakkelijk en prettig. 
Nu ben ik ook erg benieuwd naar het eerst boek van Anne!  Keerpunt..