Wandelen werkt niet altijd louterend

In de nieuwste wandelromans gaat het vooral om de inzichten die de wandelaars opdoen. In de Dinsdagvrouwen is het uitgangspunt ook een pelgrimsreis, maar wel een met hindernissen.
Vijf vrouwen kennen elkaar van een cursus Frans. Iedere eerste dinsdag van de maand eten ze in hetzelfde restaurant en een keer per jaar gaan ze een weekend weg.
Relaxen, maar deze keer niet. Een van de vrouwen is weduwe geworden en wil graag de laatste reis van haar partner nalopen, een deel van de Sint-Jacobsroute. Hij heeft een dagboek achtergelaten.
De één gaat mee om Judith te helpen, de ander vindt lopen zo ongeveer het ergste wat er bestaat maar doet toch mee. Het slepen met koffers, het vallen in de mest, verdwalen, de schrijfster doet haar best om veel humor in het boek te brengen. Maar ook de andere kant van het leven te laten zien, stress, onzekerheid en wat is vriendschap nu eigenlijk waard?
Het boek leest prettig maar slaat af en toe wat oninteressante zijpaden in. Of iedereen gelouterd is aan het einde van de trip? Dat mag de lezer zelf bepalen.