Iedereen doet maar wat in het leven

Bovenstaande is wat blijft hangen na het lezen van dit boek. Alle personages worstelen zich door het leven. Ze doen hun best, maar je best doen is niet goed genoeg.
Moeder Beatrijs probeert alle ballen hoog te houden, maar merkt dat ook haar de controle ontglipt. Man in het buitenland, op het werk belandt ze in een controverse en dat haar zoon ontspoort merkt ze niet.
Die zoon Arno is een klassiek buitenbeentje, die zichzelf te min vindt en daar ook naar gaat leven. Eigenlijk heeft hij een goede inborst, iets wat de derde hoofdpersoon Christian intuïtief opmerkt.
Deze Christian is een volwassen buitenstaander. Een einzelgänger met weinig sociale contacten.
De verhouding tussen Arno en Christian staat centraal in het boek. De worsteling van twee buitenbeentjes met zichzelf en de buitenwereld. Je voelt aan alles dat er iets staat te gebeuren, het lot lijkt onafwendbaar.
Waar de personages Beatrijs en Arno ingekleurd worden blijft Christian flets. Wat. drijft deze man, het blijft tot het einde onduidelijk.