Lezersrecensie
Reizen met Bill Bryson is een belevenis op zich
Twintig jaar na het schrijven van een klein eiland, door de luisteraars van BBC 4 verkozen tot beste boek over Groot-Brittannië, reist Bill Bryson opnieuw door zijn tweede thuis.
De Amerikaan Bryson verstaat de kunst om veel kennis over te brengen en tegelijkertijd de lezer in lachen te laten uitbarsten, dat is een kwaliteit die maar weinig schrijvers hebben. Hij besluit losjes te reizen via de langste rechte lijn door Groot-Brittannië, door hemzelf de Bryson-lijn genoemd.
Te beginnen in Bognor Regis, ooit een bloeiende plaats aan de zuidkust, waar inmiddels het verval heeft ingezet. Het enige wat hij weet over de plaats is dat een voor hem onbekende monarch ooit Bugger Bognor ( de tering voor Bognor!) had uitgeroepen. Zijn observaties over het feit dat Groot-Brittannië teert op geschiedenis, in mening opzicht stil blijft staan of achteruit gaat zijn zowel grappig als treurig. Bryson is in de loop der tijd knorriger geworden, ergert zich vaker, maar blijft de bloemrijke schrijver die met een paar zinnen een rake observatie kan geven.
Ondanks het feit dat hij vraagtekens zet bij veel van wat hij ziet, spat de liefde voor het land er toch vanaf. Hij is echt bezorgd, maar laat ook de goede kwaliteiten van de Britten zien. Hij bewondert het feit dat ze altijd. nieuwe dingen verzinnen, dat ze kalm blijven, dat ze van wandelen houden. Bryson wandelt ook veel in het boek, de landschappen zie je zo voor je en zijn beschrijvingen zijn vaak omgeven met fijne weetjes. Minpunt is wel dat het boek vooral over Engeland gaat, Wales en Schotland komen er maar bekaaid vanaf.
Al met al is het, ook bijna tien jaar na het verschijnen ervan, een fijn boek voor de liefhebber van het VK. Om thuis te lezen of om mee te nemen op vakantie.
De Amerikaan Bryson verstaat de kunst om veel kennis over te brengen en tegelijkertijd de lezer in lachen te laten uitbarsten, dat is een kwaliteit die maar weinig schrijvers hebben. Hij besluit losjes te reizen via de langste rechte lijn door Groot-Brittannië, door hemzelf de Bryson-lijn genoemd.
Te beginnen in Bognor Regis, ooit een bloeiende plaats aan de zuidkust, waar inmiddels het verval heeft ingezet. Het enige wat hij weet over de plaats is dat een voor hem onbekende monarch ooit Bugger Bognor ( de tering voor Bognor!) had uitgeroepen. Zijn observaties over het feit dat Groot-Brittannië teert op geschiedenis, in mening opzicht stil blijft staan of achteruit gaat zijn zowel grappig als treurig. Bryson is in de loop der tijd knorriger geworden, ergert zich vaker, maar blijft de bloemrijke schrijver die met een paar zinnen een rake observatie kan geven.
Ondanks het feit dat hij vraagtekens zet bij veel van wat hij ziet, spat de liefde voor het land er toch vanaf. Hij is echt bezorgd, maar laat ook de goede kwaliteiten van de Britten zien. Hij bewondert het feit dat ze altijd. nieuwe dingen verzinnen, dat ze kalm blijven, dat ze van wandelen houden. Bryson wandelt ook veel in het boek, de landschappen zie je zo voor je en zijn beschrijvingen zijn vaak omgeven met fijne weetjes. Minpunt is wel dat het boek vooral over Engeland gaat, Wales en Schotland komen er maar bekaaid vanaf.
Al met al is het, ook bijna tien jaar na het verschijnen ervan, een fijn boek voor de liefhebber van het VK. Om thuis te lezen of om mee te nemen op vakantie.
1
Reageer op deze recensie