Lezersrecensie
De kunst van het manipuleren !
Vijftien maanden na 'De hulp' is McFaddens achtste in het Nederlands vertaalde thriller verschenen! Dat zegt alles over haar overrompelend succes en, gelukkig ook, over de kwaliteit van haar werk.
WAT IS ECHT?
En toch... is 'De vrouw op zolder' minder origineel, trager van opbouw en mist de authentieke verbeeldingskracht van McFaddens eerdere boeken. In dit plot neemt ze je mee naar een weg-van-de-wereld-plek en een uiterst kwetsbare, immobiele echtgenote met aanzienlijke hersenschade. Hoe is het zover kunnen komen? En wie is de aantrekkelijke heer des huizes en bestsellerauteur? Het is aan de hoofdpersoon Sylvia, die de zorg voor Victoria op zich neemt, om de onderstroom van het kwaad te ontdekken!
Terwijl de relaties langzaam maar zeker ontsporen, nemen de verwarring en de spanning toe. Hoewel je de uiteindelijke climax keurig vakmanschap kunt noemen, verdient het slotakkoord niet het compliment adembenemend of eigenzinnig. De enigszins ervaren lezer laat zich niet makkelijk op het verkeerde been zetten. Trouwens, het addertje dat uit de epiloog tevoorschijn komt, maakt een geforceerde indruk. Van queen Freida verwacht je net iets meer vindingrijkheid.
Ook haar buitengewone intelligentie beperkt zich deze keer tot haar vakgebied van de hersengeneeskunde. De tot de verbeelding sprekende tekening van Victoria dankt ze aan deze leerschool. Maar het denkwerk, dat vaak met een ethisch-maatschappelijke ('De perfecte zoon') of zelfs literaire kwestie te maken heeft (cf. het inzetten van 'The Raven', het symbolische gedicht van Edgar Alan Poe, in 'De leraar'), blijft hier achterwege. De aanwezigheid van de successchrijver had haar daartoe kunnen inspireren!
GOED MAAR NIET TOP
Er zijn bovendien iets te veel parallellen met 'De hulp' om van een oorspronkelijk boek te kunnen spreken. Ook met het gegeven van het afgelegen, ingesneeuwde huis herhaalt ze zich. Denk aan 'Lieg nooit' en 'De crash' (verschijnt 04.11.25). Toch beantwoordt dit vers-van-de-pers-boek aan de criteria van de doorsnee thrillerlezer: onderhoudend, levensechte karakters, een volgehouden spanningsboog, een setting die het verhaal ondersteunt, een lotsbestemming die je hart raakt en een vloeiende taal en stijl. Maar een grote McFadden is het niet. Laten we hopen dat de bron van dit supertalent niet aan het opdrogen is!
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com
WAT IS ECHT?
En toch... is 'De vrouw op zolder' minder origineel, trager van opbouw en mist de authentieke verbeeldingskracht van McFaddens eerdere boeken. In dit plot neemt ze je mee naar een weg-van-de-wereld-plek en een uiterst kwetsbare, immobiele echtgenote met aanzienlijke hersenschade. Hoe is het zover kunnen komen? En wie is de aantrekkelijke heer des huizes en bestsellerauteur? Het is aan de hoofdpersoon Sylvia, die de zorg voor Victoria op zich neemt, om de onderstroom van het kwaad te ontdekken!
Terwijl de relaties langzaam maar zeker ontsporen, nemen de verwarring en de spanning toe. Hoewel je de uiteindelijke climax keurig vakmanschap kunt noemen, verdient het slotakkoord niet het compliment adembenemend of eigenzinnig. De enigszins ervaren lezer laat zich niet makkelijk op het verkeerde been zetten. Trouwens, het addertje dat uit de epiloog tevoorschijn komt, maakt een geforceerde indruk. Van queen Freida verwacht je net iets meer vindingrijkheid.
Ook haar buitengewone intelligentie beperkt zich deze keer tot haar vakgebied van de hersengeneeskunde. De tot de verbeelding sprekende tekening van Victoria dankt ze aan deze leerschool. Maar het denkwerk, dat vaak met een ethisch-maatschappelijke ('De perfecte zoon') of zelfs literaire kwestie te maken heeft (cf. het inzetten van 'The Raven', het symbolische gedicht van Edgar Alan Poe, in 'De leraar'), blijft hier achterwege. De aanwezigheid van de successchrijver had haar daartoe kunnen inspireren!
GOED MAAR NIET TOP
Er zijn bovendien iets te veel parallellen met 'De hulp' om van een oorspronkelijk boek te kunnen spreken. Ook met het gegeven van het afgelegen, ingesneeuwde huis herhaalt ze zich. Denk aan 'Lieg nooit' en 'De crash' (verschijnt 04.11.25). Toch beantwoordt dit vers-van-de-pers-boek aan de criteria van de doorsnee thrillerlezer: onderhoudend, levensechte karakters, een volgehouden spanningsboog, een setting die het verhaal ondersteunt, een lotsbestemming die je hart raakt en een vloeiende taal en stijl. Maar een grote McFadden is het niet. Laten we hopen dat de bron van dit supertalent niet aan het opdrogen is!
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com
1
Reageer op deze recensie