Met de engelen op pad !

Sommigen beleven hun dromen thuis op de bank, anderen maken er een project van en voeren het uit. Vier jaar geleden besloot de bereisde Lies Dieben om het 4265km lange pad tussen de Californisch-Mexicaanse grens en de Amerikaans-Canadese scheidingslijn af te stappen. Een beetje kordate hiker zou die klus in een maand of vijf moeten kunnen klaren... toch?!

NIET VOOR WATJES !
Hoewel de Pacific Crest Trail zich door de meest indrukwekkende landschappen slingert, hebben de lopers lang niet altijd de kans of de energie om ontspannen om zich heen te kijken. Ze moeten zich voortdurend aanpassen aan de veranderende omstandigheden: van de woestijn naar de besneeuwde toppen (tot 4.000m), van het oversteken van wildwaterrivieren naar het klauteren over omgevallen boomstammen, van gehobbel over keien naar dichte zwermen aanvallende muggen. Kleiner en groter gevaar ligt op de loer: ratelslangen, beren, hoogteziekte, wind die mens en tent dreigt mee te sleuren of papperige sneeuw waarin je diep kunt wegzakken. Echt beangstigend zijn de bosbranden die je met hun grilligheid kunnen verrassen.

Natuurlijk bieden er zich ook momenten aan waarop Lies zich in een sprookjeswereld waant. Bergmeren, paarsrode cactusbloemen, boven je hoofd zwenkende roofvogels, warmwaterbronnen, grondeekhoorns, herten en, niet te vergeten, 'cowboy camping', ook 'slapen à la belle étoile genoemd'... brengen de mentale balans weer in evenwicht.

HIKER HUNGER
Omdat er dagenlang gestapt wordt zonder iets van de bewoonde wereld te zien en er dus door eenzijdige, lang houdbare voeding vitamine- of calorieëntekort dreigt, krijgen de 'trail angels' altijd een warm welkom. Deze 'engelen van het pad' zijn vrijwilligers die de avonturiers onderweg opwachten met vers eten, frisse of warme dranken, een heuse barbecue of nieuwe sokken. In ruil voor de pamperdienst mogen ze delen in de altijd kleurrijke verhalen van hun gasten. Bij deze 'trail magic' horen ook ouders die hun zoon of dochter, en vaak zijn/haar reisvrienden, komen aanmoedigen en ondersteunen. Met wat geluk hebben ze op één van de pleisterplaatsen een hotelkamer of een AirBnB gereserveerd. Het begrip 'luxe' heeft voor langeafstandslopers een heel andere betekenis!

Naast een grensverleggende vrouw die voor weinig terugdeinst, is Lies Dieben een auteur die je meeneemt in haar belevingswereld en oog heeft voor wat de lezer niet kan zien, ruiken, voelen. Daarnaast is er ook aandacht voor de menselijke omgeving. Anders dan bij camino-lopers lijkt haar 'trail family' het diepere gesprek te mijden. Dat kan niet alleen met vermoeidheid te maken hebben. Misschien wel met het varkentje dat 's avonds op het Spaanse platteland uit de oven komt. Toch merk je dat, na verloop van tijd, de samenhorigheid binnen de 'tramily' toeneemt.

DROOGTE
Zorgelijke reflecties over de opwarmende aarde konden evenmin achterwege blijven. De rivieren krijgen hun beddingen niet meer gevuld, de geblakerde gebieden vertellen de kroniek van de toenemende bosbranden en de stad L.A. kan zich zorgen beginnen te maken over de aanvoer van (drink)water. Hoe lang zal het duren voor de Sierra Nevada haar sneeuwtapijt verliest?

Wie na 170 stapdagen zijn opgezwollen voeten nog in de schoenen krijgt,
droomt misschien over het voltooien van de Crown Triple. In het oosten van de VS wacht de Apalachian Trail op de taaie hiker en in het westen loopt de Continental Divide Trail van New Mexico naar Montana. Grote dromen kunnen je ver brengen!
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com