Lezersrecensie
De ontembare archipel !
Op tien mijl van de Zuid-Bretoense kust ligt de charmante Glénan-archipel.
Elke zomer groeit de bescheiden lokale gemeenschap er aan met zeilers, duikers en boottoeristen. In hun gezamenlijk eethuis, Les Quatre Vents, komen dan de kreeften op tafel en worden de wijnglazen enthousiast bijgevuld. Dit seizoen is ook commissaris Dupin van de partij. Omdat er drie vermoorde zakenmannen op het strand zijn aangespoeld, hebben hij en zijn team een complexe en delicate zaak op te lossen. Gelukkig is er zijn assistente Nolwenn om hem te herinneren aan een Bretoens spreekwoord: 'U zult ook in deze zaak de zee niet leeg hoeven te drinken!'
WEERSTAND
Wie tegenwoordig 'de zee' zegt, denkt al gauw aan de bedreiging van ecosystemen. Ook Dupin ziet tijdens zijn onderzoek het gebrek aan respect voor de natuurlijke omgeving geregeld voorbijkomen. Grootinvesteerders ondernemen pogingen om de toeristische infrastructuur en bijbehorende activiteiten op te schalen. Omdat deze hebzucht verzet oproept bij wetenschappers en vaste bewoners die de Bretoense identiteit in hun hart dragen, lopen er onmiskenbare sporen in de richting van dit conflict.
Maar is meer. De zee levert ook tienduizenden therapeutische stoffen. Is het niet vreemd dat de hieraan verbonden octrooien en licenties voor een zacht prijsje van de hand gaan? En dan zijn er nog de verhalen over gezonken koopvaardij- en piratenschepen die schatjagers het hoofd op hol brengen! De commissaris zal kennis en intuïtie moeten inzetten om dit kluwen te ontwarren. Als slaaptekort en een ongenadige storm hem uit het lood slaan, komt de 'cotriade', een energiebom in de vorm van een visstoofschotel, net op tijd uit de keuken van Les Quatre Vents! Die avond blijft de deur stevig op slot zodat de dolende zielen niet in de klauwen kunnen vallen van de mythische heks Groac'h!
AFFINITEIT
Omdat Jean-Luc Bannalec zijn verhalen verankert in de culturele en natuurlijke omgeving waarin ze zich afspelen, is hij verwant aan Engelse collega's zoals Ann Cleeves en Elly Griffiths en de Nederlandse die onder het pseudoniem Alice Turner schrijft. Net als Bannalec brengen zij een eigenzinnig buitengebied tot leven: Norfolk, Noord-Devon, de Hebriden, de Shetlands. Zij beantwoorden allemaal aan het criterium 'originaliteit', dat al te vaak door auteurs verwaarloosd wordt!
In het universum van deze schrijver ontmoet je mensen die je doen vergeten dat ze personages zijn. Zijn fictie is zo magisch dat ze op de werkelijkheid lijkt. Je kunt erin rondwandelen, gesprekken voeren, je opwinden over de met nitraten volgezogen groene algen die wilde zwijnen doden of... je overgeven aan de kalkhoudende koraalskeletten die Caribische lagunes uit de golven toveren. Omdat hij de meest poëtische verteller van spannende boeken is, mag je zijn werk zonder meer literair noemen!
RIJKE WORTELS
Over de boeken van deze Duitser met twee vaderlanden, kun je zeggen dat ze met één been in de Maigret-traditie staan en met het andere in de verbeeldingswereld die de auteur op een schijnbaar nonchalante, en toch zo efficiënte manier, creëert. Dat is een aantrekkelijke combinatie! Voor de liefhebbers: nummer drie is ook al verschenen. Nog twaalf te gaan... voorlopig!
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com/
Elke zomer groeit de bescheiden lokale gemeenschap er aan met zeilers, duikers en boottoeristen. In hun gezamenlijk eethuis, Les Quatre Vents, komen dan de kreeften op tafel en worden de wijnglazen enthousiast bijgevuld. Dit seizoen is ook commissaris Dupin van de partij. Omdat er drie vermoorde zakenmannen op het strand zijn aangespoeld, hebben hij en zijn team een complexe en delicate zaak op te lossen. Gelukkig is er zijn assistente Nolwenn om hem te herinneren aan een Bretoens spreekwoord: 'U zult ook in deze zaak de zee niet leeg hoeven te drinken!'
WEERSTAND
Wie tegenwoordig 'de zee' zegt, denkt al gauw aan de bedreiging van ecosystemen. Ook Dupin ziet tijdens zijn onderzoek het gebrek aan respect voor de natuurlijke omgeving geregeld voorbijkomen. Grootinvesteerders ondernemen pogingen om de toeristische infrastructuur en bijbehorende activiteiten op te schalen. Omdat deze hebzucht verzet oproept bij wetenschappers en vaste bewoners die de Bretoense identiteit in hun hart dragen, lopen er onmiskenbare sporen in de richting van dit conflict.
Maar is meer. De zee levert ook tienduizenden therapeutische stoffen. Is het niet vreemd dat de hieraan verbonden octrooien en licenties voor een zacht prijsje van de hand gaan? En dan zijn er nog de verhalen over gezonken koopvaardij- en piratenschepen die schatjagers het hoofd op hol brengen! De commissaris zal kennis en intuïtie moeten inzetten om dit kluwen te ontwarren. Als slaaptekort en een ongenadige storm hem uit het lood slaan, komt de 'cotriade', een energiebom in de vorm van een visstoofschotel, net op tijd uit de keuken van Les Quatre Vents! Die avond blijft de deur stevig op slot zodat de dolende zielen niet in de klauwen kunnen vallen van de mythische heks Groac'h!
AFFINITEIT
Omdat Jean-Luc Bannalec zijn verhalen verankert in de culturele en natuurlijke omgeving waarin ze zich afspelen, is hij verwant aan Engelse collega's zoals Ann Cleeves en Elly Griffiths en de Nederlandse die onder het pseudoniem Alice Turner schrijft. Net als Bannalec brengen zij een eigenzinnig buitengebied tot leven: Norfolk, Noord-Devon, de Hebriden, de Shetlands. Zij beantwoorden allemaal aan het criterium 'originaliteit', dat al te vaak door auteurs verwaarloosd wordt!
In het universum van deze schrijver ontmoet je mensen die je doen vergeten dat ze personages zijn. Zijn fictie is zo magisch dat ze op de werkelijkheid lijkt. Je kunt erin rondwandelen, gesprekken voeren, je opwinden over de met nitraten volgezogen groene algen die wilde zwijnen doden of... je overgeven aan de kalkhoudende koraalskeletten die Caribische lagunes uit de golven toveren. Omdat hij de meest poëtische verteller van spannende boeken is, mag je zijn werk zonder meer literair noemen!
RIJKE WORTELS
Over de boeken van deze Duitser met twee vaderlanden, kun je zeggen dat ze met één been in de Maigret-traditie staan en met het andere in de verbeeldingswereld die de auteur op een schijnbaar nonchalante, en toch zo efficiënte manier, creëert. Dat is een aantrekkelijke combinatie! Voor de liefhebbers: nummer drie is ook al verschenen. Nog twaalf te gaan... voorlopig!
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com/
1
Reageer op deze recensie
