Lezersrecensie
Bloeddorstige hebzucht !
In dit derde deel van de Hildur-reeks komt de gelijknamige IJslandse rechercheur behoorlijk activistisch voor de dag! Wat begint als een Kerstsprookje over dertien jongens, half trol, half mens, die de omwonenden met pesterige spelletjes lastigvallen, krijgt snel een macaber karakter. Eén voor één worden burgers, die strijden voor dierenrechten, omgebracht. Het onderzoek van Hildur en haar voormalige chef Beta leidt naar een reeks vampierboerderijen waar het hormoonrijke bloed van zwangere merries illegaal wordt verhandeld en de paarden voor dat doel worden mishandeld. In het achterliggende internationale netwerk gaan indrukwekkende kapitaalstromen de wereld rond.
TWEELUIK
Als Hildur, na een paniekerig telefoontje van haar collega Jakob, hals over kop naar Finland vertrekt, ontvouwt zich een spiegelverhaal dat de industrie opnieuw tegenover activisten plaatst. Deze keer gaat het om een conflict tussen de mijnbouw en de rendierhouders. Door een samenloop van omstandigheden is Jakob, die in zijn geboortestreek een rechtszaak heeft aangespannen tegen zijn ex-vrouw, verstrikt geraakt in een moordaanslag. Hildur staat voor een bijna onmogelijke taak: zijn onschuld aantonen. Haar intuïtieve aanpak heeft ze trouwens gemeen met commissaris Dupin, de Bretoense speurneus van Jean-Luc Bannalec.
Satu Rämö zul je nooit betrappen op een dertien-in-een-dozijn-boek! Ook deze keer heeft ze op het noordelijke eiland dat haar tweede thuisland is geworden, een origineel maatschappelijk thema gevonden. De bloedboerderijen worden trouwens over de grenzen heen bekritiseerd. En in de uitwassen van de bio-industrie zal menig lezer één van de eigen nationale kwesties herkennen.
BIJNA HELEMAAL GOED
Een puntje van kritiek betreft het clichématige personage Jonas, de zoveelste papieren chef die onbekwaam is, zijn mensen niet waardeert, zich verliest in trivialiteiten en flirt met bobo's. Knap is dan weer dat Satu Rämö de kerstlegende vervlecht met het plot. Ook op dit vlak is ze verwant aan Bannalec. Bovendien slaagt de auteur erin om verontwaardiging over de wantoestanden op het platteland bij haar publiek op te roepen en het in de wanhoop van Jakob te laten delen. Een verontruste lezer maakt een ambitieuze schrijver altijd blij!
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com/
TWEELUIK
Als Hildur, na een paniekerig telefoontje van haar collega Jakob, hals over kop naar Finland vertrekt, ontvouwt zich een spiegelverhaal dat de industrie opnieuw tegenover activisten plaatst. Deze keer gaat het om een conflict tussen de mijnbouw en de rendierhouders. Door een samenloop van omstandigheden is Jakob, die in zijn geboortestreek een rechtszaak heeft aangespannen tegen zijn ex-vrouw, verstrikt geraakt in een moordaanslag. Hildur staat voor een bijna onmogelijke taak: zijn onschuld aantonen. Haar intuïtieve aanpak heeft ze trouwens gemeen met commissaris Dupin, de Bretoense speurneus van Jean-Luc Bannalec.
Satu Rämö zul je nooit betrappen op een dertien-in-een-dozijn-boek! Ook deze keer heeft ze op het noordelijke eiland dat haar tweede thuisland is geworden, een origineel maatschappelijk thema gevonden. De bloedboerderijen worden trouwens over de grenzen heen bekritiseerd. En in de uitwassen van de bio-industrie zal menig lezer één van de eigen nationale kwesties herkennen.
BIJNA HELEMAAL GOED
Een puntje van kritiek betreft het clichématige personage Jonas, de zoveelste papieren chef die onbekwaam is, zijn mensen niet waardeert, zich verliest in trivialiteiten en flirt met bobo's. Knap is dan weer dat Satu Rämö de kerstlegende vervlecht met het plot. Ook op dit vlak is ze verwant aan Bannalec. Bovendien slaagt de auteur erin om verontwaardiging over de wantoestanden op het platteland bij haar publiek op te roepen en het in de wanhoop van Jakob te laten delen. Een verontruste lezer maakt een ambitieuze schrijver altijd blij!
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com/
1
Reageer op deze recensie
