Originele thriller die een klein pluimpje verdient

Het Zwarte Dossier is het derde boek van Max van Olden, een advocaat die in 2015 debuteerde met zijn boek ‘Lieve edelachtbare’ dat werd bekroond met de Schaduwprijs, en in 2017 ‘De Juiste Man’ schreef. In het Zwarte Dossier speelt opnieuw een advocate de hoofdrol, die het zwarte dossier toebedeeld krijgt, wat haar carrière kan maken of breken.

In het Zwarte Dossier moet advocate Riemke zichzelf bewijzen door een zaak tot een goed einde te brengen, genaamd het Zwarte Dossier. Het is een zaak tegen een onderwereldfiguur genaamd Novak, die zijn straf uitzit in de gevangenis. Hij brengt een dichtbundel uit, en Sjoerd Vervoort klopt bij Riemke aan omdat hij ervan overtuigd is dat er aanwijzingen in de dichtbundel staan.

De ongewone setting maakt het een interessante thriller, in plaats van een rechercheteam ofpolitieagenten gaat het om een advocate-in-training. Je krijgt niet zoveel hoogte van de karaktertrekken van Riemke, maar wel van de situatie waarin zij zich bevindt en wat haar achtergrondverhaal is, zo is ze ongelukkig gescheiden en heeft ze alles over voor haar zoontje Nils. Haar banden met anderen zijn wel wat ongeloofwaardig: Haar baas Robbert enhaar Tindervriend Joost gaan voor haar door het vuur, terwijl het onduidelijk is wat Riemke
heeft gedaan om hun liefde en vriendschap te verdienen.

Er worden interessante thema’s aan het licht gebracht: Zo spelen recht, het darkweb en drugs een rol, wat je normaal niet snel ziet in thrillers. Hiermee slaat Max van Olden een andere weg in dan de bekende in het thrillerlandschap. Op de pakkende intro na, waarbij er een jongetje op een tafel gebonden ligt om iets te doen wat hij niet wil, is de spanning ver te zoeken tot ongeveer de helft van het boek. Riemke is voornamelijk bezig met de zaak en is daarom tot diep in de nacht aan het werk. Op het moment dat duidelijk wordt dat de waarheid niet zo zwart-wit is wat op de eerste moment lijkt en de setting veranderd, bouwt de spanning zich eindelijk op.

Hoewel het verhaal wat ongeloofwaardig en abrupt eindigt, maakt de sprookjesachtige, spookachtige epiloog een hoop goed. Het is een vermakelijke thriller die wat spanning en geloofwaardigheid mist om lezers omver te blazen. Desondanks zijn de thema’s die worden
aangekaart origineel en is het plot prima. Het is een andere insteek dan de normale ‘detective’ door de advocatencultuur die erin verweven zit en van Olden weet op verscheidene manieren te verassen. Kortom, een goede, originele thriller van eigen bodem die een pluimpje verdient.